.
.
.
.
.
.
.
.
Beste kiezers, beste vrienden,
De teerling is geworpen, de kaarten zijn geschud, de kiezer heeft beslist.
Zeven jaar geleden kreeg ik het vertrouwen van Groen Kortrijk om hun aanvoerder te zijn voor de lokale verkiezingen van 2018. We verdubbelden ons resultaat en verzilverden vier zetels in de Kortrijkse gemeenteraad.
Zes jaar lang voerden we stevig, maar steeds oprecht betrokken bij de stad, oppositie. Steeds op de bal, nooit op de man. Zes jaar lang mocht ik de fiere fractieleider zijn van een team van aanstormend talent en ervaring. Vorig jaar kreeg ik opnieuw het vertrouwen om als lijsttrekker voor Groen naar de kiezer te trekken.
Ik ben ontzettend dankbaar voor de ploeg waarmee ik al die jaren heb kunnen werken. In en naast de gemeenteraad. Voor de kansen die ik heb gekregen, de vele interessante ontmoetingen en de vele steentjes die we elk op onze manier hebben verlegd. We kunnen met de hand op het hart zeggen dat we de bestuursploeg in Kortrijk meer hebben geïnspireerd dan geïrriteerd.
Maar, het resultaat van 13 oktober spreekt boekdelen. We vielen terug van 5089 kiezers in 2018 naar 2363 kiezers in 2024. Onderweg speelden we dus 2700 mensen kwijt. Daar zijn allerlei verklaringen voor te bedenken, maar als aanvoerder ben je de eindverantwoordelijke. Als je kan dansen bij succes, moet je ook groot zijn bij verlies.
Dus doe ik wat ik ook van anderen zou verwachten in zo’n geval. Ik doe afstand van mijn mandaat als gemeenteraadslid. In de aanloop naar 13 oktober verzamelden we een prachtige ploeg mensen rond ons project voor de stad. Deze ploeg is klaar om de komende zes jaar de groene ideeën in de stad mee uit te dragen. Maar dat zal op een andere manier gebeuren dan de voorbije zes jaar. Met nieuwe gezichten, een frisse stijl en nieuwe kansen om samenwerkingen op te bouwen over partijgrenzen heen. In het belang van de stad.
Het is een ongelooflijk voorrecht om gemeenteraadslid te mogen zijn. Om als één van de 41 verkozenen uit een groep van 80.000 inwoners mee te kunnen bouwen aan de stad. Ik gun het mijn opvolgers van ganser harte om dat ten volle te kunnen opnemen. Op hun eigen manier. Zonder de schaduw van de voorbije zes jaar.
Dat ik afstand doe van mijn mandaat als gemeenteraadslid, betekent in geen geval dat ik afstand doe van mijn partij of van mijn engagement voor onze stad. De Groene ideologie heeft het zwaar te verduren. Overal in Europa. Altijd zal ik blijven strijden voor een samenleving waar we zorgzaam omgaan met elkaar en met de omgeving. Mild voor het individu, meedogenloos voor het systeem dat ongelijkheid vergroot, onrechtvaardigheid in stand houdt en onze planeet naar de haaien helpt.
Maar nu neem ik eerst even rust. Het is ruimte geven zonder op te geven. Ruimte voor nieuwe ideeën, nieuwe mensen, nieuwe inzichten. Ruimte voor zorg voor mezelf en voor de mensen die me jaren hebben moeten delen met mijn mandaat.
Ruimte om de energietank te vullen om mij met nieuwe overgave te kunnen inzetten voor zij die het misschien niet zo goed kunnen zeggen, maar het vaak het meeste nodig hebben.
David Wemel