.
.
.
.
.
.
Diepte-interview met burgemeester Ruthie.
Een ontspannen burgemeester Ruth Vandenberghe, alias Ruthie, ontvangt ons met brede glimlach in haar bureau op het stadhuis.
De monstercoalitie met vier partijen Team Burgemeester, CD&V, N-VA en Vooruit is een feit. Ruthie is er helemaal klaar voor.
“Ik wil de burgermoeder van àlle Kortrijkzanen zijn !”
Jarretel : U wordt de eerste vrouw als burgemeester van Kortrijk. Wat doet dat met u ?
Ruthie : “Dit raakt me tot in mijn diepste vezels. Ijverzuchtigen noemen mij nu de Markiezin van Kortrijk, een frivole betiteling. Omdat ik op een nacht, gechaperonneerd door een man die de mijne niet was, gespot werd, uitgedost in hoerige kledij, in een chambre séparée van afspanning Villa des Roses te Harelbeke. Je kan niet geloven wat dit in mij heeft losgemaakt, het consumeren van de liefde met een vreemde man. Ik ben begiftigd met intelligentie, zin voor humor, grote borsten en lange benen en ben nu helemaal klaar voor het burgemeesterschap.”
Jarretel : U helpt mee het clichébeeld van de oudere witte cis-man als burgemeester te doorbreken.
Ruthie : “Ach, oudere witte cis-mannen, ik moet ze niet. Ongetwijfeld zijn het merendeel sadisten en masochisten die in een nonnenschool en katholiek college zijn opgevoed. Maar mijn minnaar Wout behoort niet tot die orde, een slaafse huisman die in seksueel verband beoefende sado-masochisme verafschuwt. Mijn geliefde is een van de zeldzame Kortrijkse beaus die de vrije liefde niet versmaadt en zich vrolijk maakt over geborneerde cis-mannen die hun leven lang dezelfde vrouw aanbidden.”
Jarretel : Onderschatten vrouwelijke politiekers zich niet te vaak ?
Ruthie : “Zo is dat, terwijl dat nergens toe leidt. Vrouwen moeten niet te veel tetteren en zich als willoze troela’s gedragen maar leren hun mannetje te staan. Niet op hun kop laten zitten door hengstige cis-mannen die achter hun piemel aanlopen. Ik kan elke ambitieuze vrouw alleen maar adviseren geen cis-mannen achterna te lopen en haar dromen na te jagen.”
Jarretel : Kan u uw succes verklaren ?
Ruthie : “Kijk, ik ben een sociaal dier, ik hou van menselijke contacten. Ik ben een mens van het volk en ik voel me het best tussen mensen van alle dag. Zowel bietenboeren, beenhouwers, loodgieters, varkens-en kippenboeren, dichters als klassemensen op topniveau behoren tot mijn favoriete medemensen. Diepzinnige gesprekken bezorgen mij ongebreidelde levensblijheid en een orgastisch genot. Mijn verloofde Wout, oh wat een schone vent, valt ten prooi aan een aanval van jaloezie telkens als ik het waag intieme contacten aan te knopen met foute cis-mannen, zelfs als er niet gemind wordt of suggestieve handelingen worden gesteld. Ik ben voorstander van het open huwelijk. Dat is een probleem.”
Jarretel : Axel Ronse maakt geen deel meer uit van het schepentjescollege.
Ruthie : “Ach, Axel de wouldbe filosoof, alias le beau de Courtrai, een geval apart, een vreemde snuiter, lichtelijk hermafrodiet, casanova, op wie zowel vrouwen als mannen vallen. De zelfingenomen Axel staat erom bekend dat hij nooit een onvertogen woord jegens wie dan ook uitspreekt. Een blanke, edele ziel. Een zeldzaam menselijk exemplaar. Maar wat wil de ijdele Axel ? Wie is hij, wat doet hij, wat drijft hem ? Heeft hij een vrouw, een man, een minnares, hij doet daar zeer genuanceerd over. Heeft hij zich opgeofferd uit edelmoedigheid of werd hem een postje in de Arizona-regering beloofd, staatsecretaris of kabinetschef ? Kwatongen zeggen dat laatste, maar ze zeggen zoveel. Of doet Axel mee met de Mister Belgium Beauty wedstrijd ? Kunnen we hem beoordelen aan de hand van een paar losse feiten ? Wie hij au fond is, wat hij ook van plan is, ik respecteer zijn keuze. Jammer dat hij er niet in geslaagd is Kortrijk in de wedloop naar Culturele Hoofdstad van Europa te houden.”
Jarretel : In 2028 volgt Quickie schepentje Wout Maddens op. Bent u daar blij mee ?
Ruthie : “Tja, blij, dat ik weet zo nog niet. Als hij niet in mijn wielen rijdt kan ik daarmee leven. Maar de gewiekste Quickie is een politiek roofdier die er niet voor terugdeinst schaamteloos te liegen en verraad te plegen om zijn doel te bereiken. Zijn brandende ambitie maakt dat de man tot àlles in staat is. Zijn talloze vijanden beweren dat hij zijn vrouw zou verkopen om het allerhoogste te bereiken. Wel laat hij met wijds gebaar Wouter Allijns schepentje worden, en dat siert hem. Allijns viel, wegens tegenvallende voorkeurstemmen, uit de boot en dreigde, werkloos en zonder passend inkomen, in de goot te belanden. Minstens zou hij reusachtig veel op zijn exuberante train de vie moeten inboeten. Dat onheil wou Quickie Allijns besparen. In 2028 volgt Quickie schepentje Maddens op, die op pensioen gaat. Vanaf die datum gaan wij dan ook officieel samenwonen en drie maande later trouwen. Wat mijn liefde voor schepentje Wout betreft, ik voel dat er een onbegrensd geluk, groter dan ik mij ooit kon inbeelden, bestaat. Eén verliefde blik en mijn hartstocht laait op, zoniet verval ik in neerslachtige lusteloosheid. Wat Quickie betreft, kan ik altijd een beroep doen op zijn kennis en ervaring en voel ik me veilig. Hij is de man met wie alles kan.”
Jarretel : Hoe laat u na een zware dag stoom af ?
Ruthie (glimlacht) : “Soms heb ik genoeg aan een half uurtje touwtje springen, in het rond wiegen, hoelahoepen of paaldansen, maar meestal kan ik voor ontspanning bij mijn geliefde Wout terecht. We drinken dan een halve liter whisky, zetten ons verstand op nul, ploffen ons neer in onze kardinaalsrode Ikea-sofa, vertellen dolle verhaaltjes, luisteren naar kerkelijke Bach-cantates, beginnen te dansen, te likken en te kussen, fluisteren lieve woordjes, strelen mekaars geslacht en alles begint te tintelen, tot mijn geliefde hitsig uitroept ‘kom op, poeske, laten we neuken’. Niets staat vrijen dan nog in de weg. Neuken is het beste medicijn tegen stress. We eindigen met een stomende neukpartij waarbij mijn geliefde als een stormram tekeergaat, tot we samen krijsend klaarkomen en mijn geliefde van mij afrolt en in slaap valt. Ik voel dan zó de stress uit mijn lichaam wegvloeien. Dan ben ik weer helemaal opgeladen voor mijn zware taak als burgermoeder van mijn geliefde Kortrijk.”
Jarretel : Hebt u een motto, een lijfspreuk ?
Ruthie : “Wie écht gelukkig wil zijn, moet niet in de politiek gaan.”