Ik woon in Marke, een dynamische deelgemeente van Kortrijk.
Onder de titel ‘Marke kiest …!’ nodigt de werkgroep Marke 2010-2030 alle Markenaren uit op een gespreksavond op donderdag 26 november om 19.30 uur in het Ontmoetingscentrum Marke. Er is niet gekozen voor een politiek debat met kandidaten van de gemeenteraadsverkiezingen. Nee, eerst komen de burgers aan bod. Eerst wordt achterom gekeken: wat is al dan niet gerealiseerd in Marke de voorbije zes jaar. Daarna wordt vooruit gekeken naar waar de Markenaren samen willen naar streven.
De onderwerpen die aan bod komen zijn gedistilleerd uit gesprekken die het voorbije jaar gevoerd zijn met Markenaren, zowel individuen als verenigingen, tijdens verschillende informatiemomenten. Daaruit kwamen veel reflecties en toekomstideeën. Die worden nu voorgelegd op 26 september. Iedereen kan erover meediscussiëren en ook nog andere voorstellen aanbrengen. Thema’s die aan bod zullen komen zijn mobiliteit zoals de zone-30, het weghalen van beton voor magische plekjes, de openbare dienstverlening van de stad, het jeugdwerk, de publieke infrastructuur en de vraag of Marke een groen-blauwe gemeente kan worden door meer natuur binnen te trekken.
De voorstellen zullen na 26 september opgenomen worden op de facebookpagina ‘Marke 2020-2030’. Maar even belangrijk is dat ze na de verkiezingen zullen overgemaakt worden aan de nieuwe bestuurders van onze stad, aan de gemeenteraadsleden, de burgemeester en de schepen van de stad, met de vraag om ze ook te realiseren.

Bart Caron

Beste Kortrijkzanen,

Onze burgemeester van Kortrijk Vincent Van Quickenborne voelde zich geroepen om een
strafklacht tegen mij in te dienen bij het parket, omdat ik op het stemknopje van een collega
fractielid duwde in de gemeenteraad. Dat stemmen is meestal een formele bedoening, waar de
meerderheid voor de show liefst zoveel als mogelijk stemmen wil binnenhalen en de leden van
de meerderheid dan eventjes uit hun weekdierenleven in de gemeenteraad mogen stappen.
In de eerste plaats wens ik de heer korpschef van Roeselare, (geen enkele politiefunctionaris van
Kortrijk mocht mijn dossier behandelen, omdat Vincent Van Quickenborne administratief hoofd
is van de politie van Kortrijk) Curd Neyrinck, die er bij de Rijkswacht evenals bij de politie een
topcarrière heeft opzitten, te loven en mijn waardering te betonen voor de manier waarop hij
mijn verhoor heeft geleid. Voor niemand is een verhoor een snoepreisje, maar het was een
schoolvoorbeeld zonder enige polarisatie.
Van Quickenborne hanteert graag de nultolerantie omdat hij op alle vlakken een onbesproken
maagdelijk wit blad is. Na mijn ondervraging hoor ik jaren niets meer. Het dossier is
waarschijnlijk ergens blijven liggen in een of andere kast bij justitie, gelukkig zijn daardoor geen
twee doden gevallen. Bij het indienen van de klacht heeft Van Quickenborne enkele juridische
aspecten genegeerd, als jurist en ex-minister van Justitie, merkwaardig!
Nemo me impune lacessit ! Op mijn beurt diende ik een klacht in bij het Agentschap
Binnenlands Bestuur. Hun antwoord op mijn klacht luidt als volgt: : ”De vermelde handelswijze
van het bestuur van Kortrijk maakt ernstige schending van de wet uit: immers hogervermelde
artikel 50, laatste lid DLB bepaalt dat alleen beslissingen opgenomen in de notulen
rechtsgevolgen kunnen hebben. Ingevolge vermeld artikel nog dient de gemeenteraad via de
notulen in kennis te worden gesteld van de beslissing omtrent de indiening van een klacht bij
het parket. Er is in casu geen enkele controle mogelijk gemaakt door de gemeenteraadsleden”
Ook daarin stel ik merkwaardige toevalligheden vast.
1. Ik heb mijn klacht ingediend op 08.06.2024. Het antwoord krijg ik pas op 13.09.2024 dit is na
11.09.2024 de laatste gemeenteraad in Kortrijk voor de verkiezingen.
2. Ik citeer uit de brief van ABB: “Er werd enkel voorafgaandelijk per mail hierover afgestemd
met alle schepenen afzonderlijk.” Wat niets verandert aan de onwettelijkheid van de klacht.
Iedere schepen heeft formeel zijn goedkeuring gegeven om de klacht in te dienen. Ik heb alle
acht de schepenen per mail gevraagd of zij daar weet van hadden en indien zij mij niet zouden
terugmailen, ik dit zou beschouwen dat zij niets afweten van de mail. Schepenen Axel Weydts
en Bert Herrewyn hebben bevestigend geantwoord. Twee andere hebben ontkennend
gereageerd. Hun tekst luidt respectievelijk:” Is eerste wat ik ervan hoor” – “het zegt me
inderdaad niets. Maar ik wil gerust navragen. Klacht waarover?”. De vier andere schepenen
hebben zelfs niet de moeite gedaan een mailtje terug te sturen. Deze zes politici zijn te laf en te
lomp in hun hypocrisie om de persoon tegen wie zij een klacht hebben ingediend, de waarheid
te zeggen. Zijn dat dan loopse soepkiekens zonder kop uit het hoenderhok van haantje Quickie.
De volgende schepenen behoren tot deze elite:
Philippe Decoene: Om een 12 puntenplan ter bestrijding van de armoede in Kortrijk te
bespreken met de leden van het Bijzonder Comité voor de Sociale dienst en vriendjes, werd
gekozen voor de Hostellerie Kemmelberg op de Mont Kemmel, een 4 sterren zaak en er was ook
overnachting voorzien. Waarom niet in DE VORK? Uw slogan om armoede te bestrijden luidt:
“Eerst zorgen dat ik zelf niet in die situatie terecht kom.”
Axel Ronse: van N-VA, partij gekend als de frigoristen van de Wetstraat. Decennia verstoppen zij
hun belangrijkste programmapunt confederalisme of statenbond in de koelkast bij de
onderhandelingen, ook nu. Dat maakt niemand warm.
Wout Maddens: de chouchou van de bouwpromotoren. Die mogen Kortrijk vol bouwen met
betonnen schoendozen. Ons toekomstig architecturaal patrimonium. Zelfs het station moet plat!
Wouter Allijns: negeert elke negatieve informatie, in verband met “sportactiviteiten in de
Sportschuur, Izegemsestraat, nu behorende tot de KVK Jeugdacademie”. Er werd daar intensief
getraind tot 4u 30 uur in de morgen. Nadien vonden de buren lege flessen van lachgas in de
omgeving. Het bestuur van KVK Jeugdacademie heeft de samenwerking met die sportievelingen,
hen opgedrongen door …?. verbroken, omdat na hun passage de ruimte een vuilnisstort was.
Kelly Detavernier: als ik haar bezig hoorde in de gemeenteraad over de begrotingen of de
verkleiningen, deed dit me denken aan iemand die een brief had geschreven naar zichzelf en niet
wist wat erin stond, omdat hij die nog niet had ontvangen. Een voorbeeld: volgens Kelly
bedroegen de inkomsten van Kortrijk in 2023 286 miljoen. Officieel bedroegen in 2023 de
exploitatie-ontvangsten van de stad welgeteld: 261,81 miljoen.
Ruth Vandenberghe: even geduld.
Met dergelijke schepen(en) gaat men toch de boot in!
3. Ik citeer uit de brief van het ABB: ”uw klacht tegen de burgemeester i.v.m. neerlegging
strafklacht bij het parket” Waarom wordt de naam niet vermeld van de burgemeester, namelijk
Vincent Van Quickenborne. Door zijn naam te vernoemen is verwarring uitgesloten.
4. Ik citeer uit de brief van ABB: Nogmaals onduidelijkheid. Wie is “het bestuur van Kortrijk”?
Het CBS? Het VB? De gemeenteraad? Het is het College van Burgemeester en Schepenen die de
klacht heeft ingediend. De Voorzitter van het CBS is de Burgemeester: Vincent Van
Quickenborne en is als voorzitter van het CBS verantwoordelijk voor de werking van zijn college.
De documenten met de formulering van de aanklacht en gebruikt om de klacht in te dienen bij
het parket, werden ondertekend door de burgemeester Vincent Van Quickenborne en de
Algemene Directeur Nathalie Desmet. Als men een document ondertekent, en zeker als jurist
moet men toch weten of het initiatief wettelijk is.
5. Ik citeer uit de brief van het ABB: “Hoewel de aangelegenheid al lang zijn beloop heeft
gekend in 2020 en niet meer kan leiden tot een toezichtmaatregel,…” Zodra het bestuur van
Kortrijk op de hoogte was gebracht, dat hun klacht geseponeerd was, dan moesten zij mij
daarvan onmiddellijk in kennis hebben gesteld, moesten zij ook maar een korreltje respect
hebben gehad voor de gemeenteraadsleden. Van Quickenborne wordt hier zelfs niet gestoord na
zijn onwettige handelswijze. “Le droit du seigneur” ?
Maar twee studenten die hun boterhammetjes opaten op een bank op de markt in Kortrijk
tijdens de covidperiode kregen wel een fikse geldboete.
Vincent beweerde dat hij een politiek beest is, dat is waarschijnlijk terug een inschattingsfout en
bedoelde hij een politiek monster met verreikende en talrijke tentakels, ook in de tijd.
Het is duidelijk dat veel kiezers hem weg willen. MAAR ! Zijn macht, overtuigingskracht en
strategie is niet te verwaarlozen. Een wilde kat in de hoek gedreven kan gevaarlijke te keer gaan.
Nationaal zakt de partij van “GEWOON DOEN……OM DE POEN” af naar de kiesdrempel. Is het
daarom dat het Team Burgemeester Stadslijst Kortrijk een trommelaar op de kieslijst heeft staan,
omwille van de nakende electorale trommeling. Ruth Vandenberghe was voor Van Quickenborne
de ideale vervangster, omdat hij bij een eventuele terugkeer als burgemeester inhoudelijk met
haar het minst problemen zou hebben. Wat gebeurde. Ook na de komende verkiezingen is
het niet denkbeeldig dat Vandenberghe verzaakt aan haar mandaat als burgemeester in het
voordeel van Van Quickenborne. Mirakels zijn nog de wereld niet uit, vooral na het verlof en met
de komst van de Paus. Als Burgemeester antwoordde Vandenberghe meestal op de vragen in de
gemeenteraad met gevleugelde woorden als: “Dit werd al besproken – Dit is niet aan de orde –
wij zijn daar mee bezig – dit is voor later – er was geen vraag naar, enz.” Regelmatig moest de
schachtentemmer Helga Kints haar bijspringen door de discussie af te breken, zoals de gong in
een boksmatch ten einde een bokser van een K.O. te redden. Frans Lavaert schreef in zijn
“Kortrijkwatcher”: “De manier waarop Helga Kints als voorzitter van de gemeenteraad de
oppositie monddood maakt is hemeltergend.”- Zelfs de Gouverneur vermaande haar aldus:
“Dat haar handelswijze niet verenigbaar is met het Huishoudelijk Reglement en dat zij het
controlerecht van de raadsleden op onaanvaardbare wijze inperkt.” Nochtans beweerde zij
altijd dat zij haar taak als voorzitter volgens de omschreven opdracht uitvoerde. Zij doet mij
denken aan een kelner in een restaurant die aan mijn tafel een geopende fles wijn wil opdringen
waar fruitvliegjes (Drosophila funebris) uit ontsnappen. Deze maagdelijke vrouwelijke vliegjes
stoten hun feromonen uit om de mannetjes te lokken, daardoor laten zij een muffige reuk en
smaak achter in de wijn. Ondanks de vliegjes blijft onze kelner de fles aanprijzen als een
uitstekende wijn met als argumenten, dat de wijn afkomstig is van een “terroir” en “chateau”
uniek in de wereld en van een jaar dat nooit meer terug komt.
“Errare humanum est. Perseverare diabolicum.”
Volgens de laatste weerberichten zal Ruth de meubelen redden! Welke meubelen, toch dat
hoopje vermolmde ineengezakte vezelplaten niet, dat “De Kringloopwinkel” niet mag
meenemen. Het Team Burgemeester heeft CD&V overgenomen, dat zal gensters geven. De
grootste leugenaar die de grootste oplichters heeft opgeslorpt, namelijk de ARCO-kliek. Door
hen werden talrijke gezinnen € 36.000,00 bestolen en er zelfs erflasten op betaald. De ARCO’s
argumenteren dat die mensen aandeelhouders zijn, ja en dan. Niets belet om de bezittingen en
in het bijzonder de gebouwen van de groepen, die gelieerd waren aan ARCO, in beslag te nemen,
om daarmee de gedupeerden te vergoeden. Uiteraard zouden de zuilen van CD&V verdwijnen,
evenals heel veel macht. Open VLD kalft ook in Kortrijk electoraal af naar ongekende laagten en
de overlevingsdrang piekt, vooral voor Q. Maar als een Deus ex machina biedt zich een
opportuniteit aan. De drang naar macht bij CD&V werd onhoudbaar en een politieke dynastie in
Kortrijk wil terug aan bod komen. Het opkomende dynastiejoenk is blijkbaar de architect van de
opslorping van CD&V, maar zelfs Peter Lanssens (Lange Peter), onze culinaire onderzoeksjournalist, van Kortrijk,
gespecialiseerd in frietzakken en eierschalen weet niet welk diploma die architect bezit.
BESLUIT !
Om Van Quickenborne uit het politieke landschap te verwijderen, is er maar EEN middel en dat is
“geen enkele stem uitbrengen op de lijst Team Burgemeester Stadslijst Kortrijk”. Verandering
betekent inhoudelijk andere mensen met andere ideeën. Zelfs Open VLD-er Maggie De Block
maande jaren geleden iedereen al aan: “BLIJF IN UW KOT”, in de plaats te stemmen op TBSK.
Q kan dan na zijn politiek afscheid misschien een dansclub samen met Sihame El Kaouakibi
oprichten. Open VLD had een tijd geleden toch al een aantal fondsen aan haar overgemaakt.
Men kan sommigen een tijdje voor de gek houden, maar nooit iedereen heel de tijd.

Jacques Demeersseman
Onafhankelijk gemeenteraadslid

Beste Kortrijkzanen,

Het is niet mijn gewoonte om over andere partijen te roddelen. Maar veel mensen vragen me of het verdwijnen van de tsjeven op de lijst van Quickie een impact heeft op de werking van de huidige coalitie. Ik wil hen geruststellen.
Net zoals ik niet geloofde dat Quickie ooit Kortrijk zou inwisselen voor een ministerpostje, geloofde ik niet dat de tsjeven in Kortrijk ooit zouden verdwijnen en opgaan in de lijst van Quickie. Maar de drang van Hannelore Vanhoenacker en Pieter Soens om eindelijk eens aan een schepenpostje te geraken is onweerstaanbar. Daarvoor storten ze hun partij in de vergeetput. De manier waarop Felix De Clerck er bij loopt als vijfde wiel aan de wagen is zielig. De tsjeven bestaan niet meer in Kortrijk. Ik word daar emotioneel van. Pijnlijk.
Met Quick heb ik altijd zeer goed samengewerkt. Ik hou van zijn vastberadenheid en zijn vermakelijke losbandigheid. Maar ik stel me grote vragen over zijn integriteit. De laatste weken voelde ik wel meer en meer vertwijfeling bij Vincent. Ik begrijp dat, want veel Kortrijkzanen associëren hem met leugens, bedrog en verraad. Kortrijkwatcher noemt de man een machiavellist pur sang. En de mening van KW is altijd gebaseerd op feiten. Ik begin hem te geloven.
Angst is zelden een goede raadgever. Noch de angst van de tsjeven voor een implosie, noch de angst van Quickie om de rekening voor zijn vaandelvlucht te krijgen.
De voorbije jaren stonden Quickie en de tsjeven mekaar naar het leven. Nu verklaren ze elkaar de liefde in een positief project. Ik vraag me af of de Kortrijkzanen dat geloven.
Ik vind het doodjammer voor de vele tsjeven-kiezers dat hun partij definitief uit Kortrijk verdwijnt. Geen plaats voor leedvermaak vandaag. Ook voor hen ben ik kandidaat-burgemeester.
Onze partij krijgt veel vertrouwen. We hebben een mooie kieslijst ineen gebokst met allemaal interessante mensen. Schepentje Kelly bekleedt de 2^de plaats, na mij als lijsttrekker. Een flinke meid. Nogal frivool, een beetje manziek, maar doodeerlijk. Ze zal een berg stemmen halen en veel Kortrijkzanen gelukkig maken. Inmiddels blijven we het geheim schriftelijk voorakkoord van 11 juli 2012 trouw tot het bittere einde.

Uw kandidaat-burgemeester,

Axel Ronse
Lijsttrekker N-VA Kortrijk

.
.
.
.
.
.
.
.
Wat vinden wij hier in onze mailbox ?

Bedenkingen bij de recente  – door welke reflecties ook geïnspireerd – stemmingmakerij vermomd als “enquête” in HLN.

Even wat sociologische toelichting.

Een enquête of bevraging is een manier van onderzoek doen, waarbij gebruik wordt gemaakt van een vragenlijst, die aan meerdere personen wordt voorgelegd. Deze personen kunnen de hele doelgroep vormen, of zijn gehaald uit een representatieve steekproef. Het onderzoek kan gaan om zowel feiten als meningen (zoals bij een opiniepeiling zoals voor of tegen x of y)). De uitslag van een enquête kan op zichzelf gehouden worden, maar dient meestal ter ondersteuning van andere gegevens.

Een enquête is meestal anoniem en het resultaat is een gemiddelde van meningen. Een al dan niet geslaagd resultaat is afhankelijk van de mate waarin de steekproef van een doelgroep representatief is, en in hoeverre de antwoorden op de enquêtevragen bijdragen aan het onderzoek.

Een enquête kan bestaan uit open vragen, meerkeuzevragen of een combinatie van beide. Bij onderzoek naar feiten (kwantitatief onderzoek) wordt met name van meerkeuzevragen gebruikgemaakt, terwijl in onderzoek naar meningen (kwalitatief onderzoek) eerder gebruik gemaakt zal worden van open vragen waarop de antwoorden gemotiveerd of gefundeerd dienen te zijn.

Wil in het kader van deze wetenschappelijke definitie aub ophouden met de tendentieuze stemmingmakerij van de gratuite opiniepeilingen in HLN die alles behalve beantwoorden aan deze criteria.

Een enquête die naam waardig moet bijdragen aan het onderzoek waarvan in het geval van voor of tegen de knip of het behouden, afbouwen of vermeerderen van het aantal fietsstraten (van meningen dus) hoegenaamd geen sprake is. Het onderzoek houdt rekening met alle aspecten en factoren inherent aan de probleemstelling zoals bijvoorbeeld alle gevolgen van het ondernemen van een actie (bijvoorbeeld wat zijn de verkeerstechnische consequenties van het ongedaan maken van de knip), de door deskundigen gemotiveerde en gefundeerde actie (waarom de knip ongedaan maken of waarom de knip behouden, vragen die behandeld moeten worden door een panel van deskundigen, te weten een demograaf, een verkeersdeskundige, een urbanist)), het perspectief van de al of niet genomen actie (toekomst, evolutie).

Zolang die vragen niet beantwoord of tenminste behandeld worden heeft de opiniepeiling zoals nu aangediend in de krant niet de minste waarde en mogen vragen gesteld worden rond de objectiviteit ervan, de inspiratie die ervan aan ten grondslag ligt en de uiteindelijke intenties.
Niemand heeft iets aan de gratuite mening van de vox populi zoals niemand iets heeft aan ongefundeerde vrijblijvende “voor of tegen”…
De argumenten vanuit politieke hoek zijn – hoe kan het anders – politiek geïnspireerd en  kunnen dus door welke oppositie dan ook onmiddellijk gecontesteerd worden.

Het “gelijk” van de meerderheid kan in bepaalde gevallen niet opwegen tegen de visie, de inzichten of de belangen van de minderheid waaraan het die meerderheid niet zelden ontbreekt.
Misschien moet daar eens over nagedacht worden, waarmee schrijver dezes geen stelling inneemt.

Dank u.

Stefan Vancraeynest
Bissegem

.

Dewinter bij Vlaams Belang is het blok aan het been van de Vlaams-nationalisten.
De leiding van Vlaams Belang koos als perverse bondgenoot het cordon sanitaire. Aan de top
van VB staat almachtig ……Filip Dewinter. Eigenlijk was hij een ontgoocheling voor Karel Dillen,
omdat die volgens de nationalisten NIET aanvaardbaar was en er geen greintje idealisme te
bespeuren viel. Omdat iedereen VB aanvalt, moet er eenheid bewaard worden en wordt kritiek
op de leiding niet geduld. Deze straatwetmatigheid houdt zelfs intellectuelen die lid van VB zijn,
onder hypnose. Alleen het vreemdelingenthema en zijn 70 punten tellen voor Dewinter.
Het grootste slachtoffer is ….. de Vlaams-nationalist.
Er is uiteraard nog Gerolf Annemans, die wel voorzitter werd, maar moest afdruipen en bij
andere confrontaties met Dewinter moest hij ook telkens het onderspit delven qua gezag en
beschouwt Dewinter, zonder diploma, iedere universitair als een bedreiging. Dewinter heeft ook
een structuur uitgebouwd binnen de kaders van VB, om Stalin jaloers te maken. Annemans
heeft twee fouten: hij laat zijn eigen mensen binnen de kortste keren vallen en komt zijn
beloften niet na, uit zelfbehoud en vrees voor de toorn van Dewinter. Uiteraard is het voor
Annemans niet bevorderlijk om zich met degelijke mensen te omringen. Bij geschillen tussen
medewerkers zorgde hij nooit voor een rustpunt, maar middels deze perfide methode rekende
hij dan af met betrokkenen als hij het kon gebruiken. Divide et impera. De definitie van politiek
formuleert Annemans als volgt:” In de politiek gaat het niet om kwaliteit, maar om macht,
connecties en geluk.”
De Dewinterianen passen ook rigoureus de werkwijze toe van baasje. Na zijn korte passage bij
Lijst Dedecker van Wouter Vermeersch omdat Jean-Marie hem liever kwijt dan rijk was,
importeert hij zonnepanelen uit China (misschien via de Chinese connecties van Dewinter?).
Maar de handel is zodanig lucratief, vooral als men moet bijpassen, dat hij ermee stopt. Dan
maar solliciteren bij Vlaams Belang. Annemans zat in het Europees Parlement en Dewinter had daar
nog te weinig controle over. Dus Vermeersch wordt Parlementair medewerker van Annemans.
Vlaams Belang-Kortrijk is al decennia ziek omwille van de vriendjespolitiek, wat ook nu nog het geval is.
De belofte van een parlementair mandaat aan Maarten Seynaeve, de vorige voorman in Kortrijk
werd niet gerespecteerd en men gaf toen de voorkeur aan iemand waarvan men later de
parlementaire onschendbaarheid ophief. Seynaeve gaat dan maar samen met nog een VB
verkozene als onafhankelijke zetelen. Met de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 in verschiet
in Kortrijk, wordt Vermeersch als leider door het strot van het VB-bestuur Kortrijk geduwd door Sintobin.
Het thema van de verkiezingen is de moskee in Kortrijk en de uitslag is gunstig.
Vermeersch trek de problematiek rond de moskee volledig naar zich toe, met als gevolg dat het
niet de buurt is die tegen de moskee is maar het VB, het resultaat is minder slaagkansen. Het
buurtcomité tegen de moskee en de organisatie van Zwientjeskeremesse verdwijnen. Uiteraard
komt de moskee er en kan Vermeersch verder electoraal teren op de overlast. Ondertussen
bouwt hij zijn macht in het VB-Kortrijk verder uit met een sociaal onaangepast gedrag zoals
Dewinter het graag ziet, met minachting voor de lokale militanten. Het is overduidelijk dat hij
hen als naïevelingen beschouwd, nuttige idioten ten dienste van de almachtige leiders.
Daarentegen worden backbenchers en incompetente fluweelzitters geprojecteerd in het
parlement. Parlementairen die niet in staat zijn zelf een interpellatie te schrijven. Terwijl
iedereen op zijn hoede is, verkoopt Dewinter verder zijn product: namelijk zichzelf als politicus.
Uitspraken van Dewinter zijn: “Ik provoceer graag – Ik wil reacties uitlokken, eeuwig reageren,
de zaak doen escaleren – Ik gun niemand iets.” Zijn snoepreisjes naar landen en regeringsleiders
waar hij niets te zoeken had, lokken wel zijn broodnoodzakelijke reacties uit. Hij is een muis die
graag poseert naast een olifant in de overtuiging dat niemand het verschil ziet. Analoog
choqueert Vermeersch ook graag. Wat was de meerwaarde op de 11 juliviering van een Franse
veroordeelde extremist op de eerste rij? Zelf Jean-Marie Dedecker maande Vermeersch aan
naar aanleiding van een klacht tegen Vincent Van Quickenborne gebaseerd op leugens,
die persoon zijn excuses aan te bieden.
25 keer heeft Vermeersch zijn kandidatuur gesteld om twee mandaten op te nemen bij AjKo wetende dat hij nooit zou verkozen worden,
onder de mom dat VB daar zijn wettelijke controle moet kunnen uitoefenen. 25 keer!
Geen enkele fractie, ook een gereduceerde van 5 naar 3, geen enkel bestuur of achterban van een politieke partij zou dat
toelaten. Toch gebeurt het ! Dat is mogelijk dank zij een narcist met het hybris-syndroom,
omringd door individuen die zich gedragen als pannenkoeken op pantoffels.
In Hamlet schreef Shakespeare:” Something is rotten in the state of….”
VB stelt zich voor als een partij die ook een beleid kan voeren. Maar Dewinter weet dat zijn
politiek optreden een coalitie vormen uitsluit. Door Dewinter heeft VB minder macht dan zijn
electorale sterkte. Hoewel de standpunten van N-VA nauw aansluiten bij die van VB, zoekt N
VA geen aansluiting met VB, door het decennia durende provocerende optreden van Dewinter
is hij onaanvaardbaar. De politieke macht van Dewinter is intrinsiek, wat hem goed uitkomt.
Stopt hij zijn kwetsende en nodeloos provocerende stijl, dan is zijn positie aangetast. Zijn
immigratiebeleid kan anders, zelfs met een beter resultaat. Hoe zal VB reageren als Dewinter in
zijn Antwerpen bij de volgende verkiezingen N-VA en PVDA moet laten voorgaan? Ook in
Kortrijk staat geen enkele partij te springen om met Vermeersch een coalitie te vormen.
VB zou toch moeten beseffen dat met het grootste kiespotentieel van alle partijen, gelegen
tussen de 34,4 % en 38,6 % dit potentieel omzetten in reële kiezers nu niet mogelijk is.
Door het cordon sanitaire niet weg te werken, gebruiken tegenstrevers het cordon om zich te
legitimeren VB-leden aan te pakken, tot broodroof toe. Dat manifesteert zich op die wijze dat
heel wat leden van VB pas actief worden na hun op pensioenstelling. Vermeersch wil uiteraard
ouderen met bagage weg, ze doen altijd zo vervelend, oudjes interesseren hem geen zier.
Ik richt mij nu in het bijzonder naar de proteststemmers en de malcontenten, hun hoop in
bange dagen niet te stellen in VB en een alternatief is er niet met politici die niet weten
waarvoor ze staan. Nu er geen opkomstplicht meer is, vermoed ik dat er veel mensen het
stemmen aan zich zullen laten voorbijgaan. Ik citeer Coluche: ”Si voter changeait quelque chose,
il y a longtemps que ça serait interdit.” Aan de VB-adepten raad ik aan het boek: ”VLAAMS
GEBLOKKEERD – het onthullend insidersverhaal van een ex-blokker.” Van Geert VAN CLEEMPUT te lezen.

Jacques Demeersseman – Onafhankelijk Gemeenteraadslid Kortrijk

.
Steniging.

Het zal u misschien verwonderen maar ik lees graag in de Bijbel. Niet omdat ik nog eens de Goede Boodschap wil nalezen, deze is genoegzaam bekend, of dat ik via bijbelstudie de status van Godsgeleerde wil bereiken. Nee hoor, het is me om de mooie verhaaltjes te doen. Oud of Nieuw testament, het maakt niet uit, in beide afleveringen vind ik ruim mijn gading. Een van mijn lievelingspassages is het boek Job. Het gaat over de vrome man Job, zeg maar een geslaagd zakenman, hierbij gezegend met een kroostrijk gezin, die getroffen wordt door een ernstige ziekte. Zo erg dat hij met een potscherf zijn jeukende zweren dient te krabben. De Satan maakt hem wijs dat hij weer gezond zal worden als hij God verloochent. Maar brave Job plooit niet. Hij blijft de Here trouw, en wordt beloond. Hij mag 2 x 70 jaar leven en krijgt nog eens 10 zonen.

Mooi toch. En met een happy ending. Zoiets verzin je niet. Dat dit mooie verhaal in feite over het theologisch vraagstuk van theodicee handelt hiermee zal ik u niet lastig vallen. Dit is voor gevorderden. Ik ben ook begonnen met de Kinderbijbel. Een zeer voortreffelijk inleidend boek, vol verhaaltjes, ook handig voor jonge ouders om bij het slapengaan nog iets voor te lezen. Het moet niet altijd Neintje of Boemba zijn. En het is goed voor hun algemene ontwikkeling en ontluikendend religieus gevoel. Een van mijn andere favoriete story’s gaat over de heilige Stefanus. Hij was een van de eerste christenen. Misschien had hij een stuk in zijn kloten maar hij propageerde dat de Kerk los moest komen van het Jodendom als ze wilde realiseren wat Jezus echt bedoelde. Olala, dat was te veel gezegd. De goegemeente slikte dit niet en onze Stefanus werd gestenigd. Een praktijk die ze in die tijd graag toepasten, ter kastijding van goddeloze daden als godlastering, hoererij en het sprokkelen van hout op de sabbath. Zeg maar een vorm van snelrecht waar we misschien nog iets van kunnen opsteken.

Deze beknopte inleiding brengt ons naadloos bij de actualiteit. Ook nu zijn er bepaalde coryfeeën die zich geroepen voelen ons door boute uitspraken tot introspectieve reflectie te dwingen. Over Connerke die de Roma’s matraksgewijs op hun plaats wilde zetten zullen we het niet meer hebben. Deze zaak is geseponneerd en met de mantel der liefde toegedekt. Nee, ik heb het liever over bv. Bartje De Wever. Toen enkele minderbedeelde jeugdige crapulekes voor de fun een beetje met een ambulance gingen joy-rijden gaf onze populaire loebas volgend statement; “Huftergedrag…en het zijn allemaal jongeren van allochtone origine”. En onze voetbalist- kemphaan Kevin: “Als je niet goed genoeg bent, moet je beter je best doen.” Spreken ze de waarheid? Voer voor discussie. En de nu in zwang zijnde factchekers. In elk geval moeten ze beseffen dat’ le premier qui dit la vérité doit être exécuté’ zoals onze charmezanger Guy Béjart ooit zong.

Nochtans bestaat er een andere methode om risicoloos de waarheid te vertellen. We weten dat kinderen en zatlappen dit ongestraft mogen doen. Maar er bestaat ook een subtielere aanpak. Met wat humor, ook wel ironie genoemd. Of zelfs wat sarcasme.

Onlangs ontdekte ik dat in onze contreien op dit gebied een licht geniaal type actief is. Een zekere W.M.. Naar verluidt was hij vroeger een notoir en dynamisch voyageur gespecialiseerd in de betere exclusieve vrouwelijke lingerie. Nu runt hij een “blog” waarin hij ruig en ongewis het politieke reilen en zeilen in onze Groeningekouter bloot legt. Eerlijk, voor mij en ik denk velen, een openbaring. Ik kom namelijk uit een generatie die in ons Leiedeltastadje steeds maar twee politieke partijen heeft gekend. Met name de Gilde en de Middenstand. Kwam je uit een werkmansbroek dan ging je naar het College of den Athenee, was je bij de Chiro en dronk je later je pinten in de Gilde. Was je daarentegen een telg uit een meer gefortuneerd nest, inzonderheid uit de commerce- middens, trok je naar het Sint Jozef, was je lid van de Scouts, en frequenteerde je de Middenstand. Populair was ook het “gildefritten en middenstand skitten”, een geliefde bezigheid van sommige politieke opportunisten. Je had uiteraard ook wat sossen en liberalen. Maar dat was slechts wat behangpapier dat samenhokte in marginale etablissementen als het Textielhuis en de Patria. Quantité négligable.

Nu is er blijkbaar in de politieke arena heel wat veranderd. Na de staatsgreep van 6 jaar geleden, een duistere bladzijde gespekt met subordinatie, bedriegelijke voorakkoorden en politiek overspel, kennen we nu een bont allegaartje. Nieuwe clans zijn opgedoken. We spreken nu over bv.over het team burgemeester, het nationalistisch belang, de Vooruit en het Gezond Verstand, ja man, je wordt er tureluurs van. Gelukkig is er de blog van voornoemde W.M. om ons wegwijs te maken. Dank zij zijn talrijke diepte-interviews waarbij hij scabreuze onderwerpen als dubieuze geldelijke transacties, listig bedrog, valse verklaringen en zelfs amoureuze intriges niet schuwt, krijgen we een goed inzicht in wie onze gezagsdragers werkelijk zijn en wat hun drijft. Jambers verbleekt er bij. Daarenboven hanteert hij een weliswaar scherpe maar vooral een stilistisch verantwoorde en voor iedereen toegankelijke pen. Echt, niet alleen informatief een waar godsgeschenk maar daarenboven steeds een garantie op een wijle puur leesgenot. Ik kan het iedereen maar aanraden.

Eenmaal had ik het genoegen dit icoon live te mogen ontmoeten. Het was in een van de betere horecazaken die onze stad rijk is. Als de reïncarnatie van Russische tsaar en/of een Pruisische generaal zat hij fier rechtop aan een tafeltje, omringd door enkele bejaarde dames. Te zien aan hun juwelen- en klederdracht duidelijk exemplaren van de betere klasse. Ze keken hem bewonderend aan en waren blijkbaar licht extatisch verrukt door de wijsheden die hij debiteerde. Ik overwon mijn schroom en vroeg hem vriendelijk of hij “een minuutje had”. “Zeker jonge man,” sprak hij en nam gezwind bij mij plaats. Het werd een boeiend gesprek. Ik vroeg hem vooreerst of de spitsvondige benaming van zijn site afgeleid was van zijn vroeger beroepsverleden.“ Nee hoor,” antwoordde hij “Ik beken eerlijk dat ik op seksueel gebied nogal wat voyeuristische neigingen heb. Een jarretel is bij de dames een intimistisch attribuut die de onder- en bovenliggende waarheid wat afschermt. Maar die ontbloot ik graag. En ga steeds tot aan het gaatje. Het is niet meer dan een toepasselijke metafoor”. Dat was klaar en verhelderend. Op mijn vraag of hij nooit bang was dat zijn harde aanpak van de politiekers en hun entourage ooit tot represailles zouden kunnen leiden, zei hij lachend “dat het allemaal maar tandeloze belhameltjes waren die het klauwen al lang verleerd hadden. En dat ” eentje ervan hem ooit een luis in zijn pels had genoemd, iets waarvan die snoodaard gezien zijn huidige belabberde toestand nog steeds spijt van heeft. Ietwat gedurfd zei ik vervolgens dat sommige malafide kwatongen hem ‘een rechts imago’ toedichtten. Met pretoogjes vertelde hij dat dit “slechts een goed bestudeerde misleidende pose was en “dat hij nog steeds een schalkse linkse jongen is, trouw adept van Mao ook”, en dat hij “net als de grote roerganger slechts één doel had, met name de volksverheffing van de plaatselijke bevolking”. Er volgden nog enkele smeuïge anekdoten over figuren als een machiavellistische Q., een lange Peter, een schepen velo, een neukwillige Wout , een koekoekskind genaamd Thomas , allemaal sujetten die mij vaag bekend waren, maar voor verdere details verwijs ik graag naar zijn blog. Na wat gegoechel met “Jarretel en Kortrijk” komt u na enkele omwegen via enkele bedenkelijke sites zeker bij het juiste adres terecht. Inmiddels had onze goeroe zich terug bij zijn schare bewonderaarsters vervoegd waar hij onmiddellijk wederom liefdevol in de armen werd genomen.

Nog nagenietend besteld ik mij een lekker biertje. Een Sint-Stefanus Blanche. Van een brouwerij in Ertvelde, de stad van Eddy Wally. Ik kijk al verlekkerd uit naar zijn volgende bijdragen. Hem stenigen zou doodzonde zijn.

Christian Raes

Een schitterende dag.

Zaterdag 14 september, het is een schitterende late-zomerdag, ideaal voor de inwijding van alweer een nieuw plein ter stede. Het is nog vroeg in de namiddag en ik begeef mij naar het in te wijden plein, zijnde de verlaagde Leieboorden aan de Dolfijn- en Kasteelkaai. Het is nog koffietijd en ik zet mij op één van de nieuwe bankjes met een koffie van bij Prista. De eerste bekenden die de revue passeren zijn Wantje Piezjamma en Luu’ie Parket, een bijna onafscheidelijk duo drinkebroers dat zich meestal rustig en stil in het uitgaansleven voortbeweegt. Ze zijn in gezelschap van een Amerikaans echtpaar dat werkelijk álle cliché’s van “de Amerikaanse toerist” in zich draagt. De mannelijke helft van het echtpaar is al flink in de wind want hij wilde kost wat kost het “typical beer of the region” proeven, en dus hebben Wantje en Luu’ie hem “den Omer” leren kennen. Onnodig om er bij te vertellen dat zijn vrouw alle moeite heeft om hem overeind te houden. Hij lalt en brabbelt er op los en in de schier oneindige woordenvloed hoor ik termen als “great”, “marvelous”, “splendid”, “fenomenal” en nog vele andere superlatieven. Wantje en Luu’ie menen echter steeds de woorden “Just, give us another beer!” te herkennen en willigen zijn wensen met veel plezier in. Ze verdwijnen in de inmiddels flink aangegroeide massa, waarschijnlijk tot aan het volgende “kapelleke”. Ik kom in gesprek met onze burgemeesterinne (nou ja ex- maar geen kniesoor die het merkt) en die weet mij te vertellen dat ons aller Axel, in de volksmond “Schepen Velo”, voor een spectaculaire verschijning zou zorgen. Haar woorden waren nog niet koud of daar horen wij in de verte het geluid van toeters en bellen dat aanzwelt, en ja hoor, daar is ie dan, Schepen Velo in volle ornaat. Gehuld in ‘combat shoes’, afgesleten jeansbroek, wit T-shirt, een jeansvestje met nagels met op de rug het embleem van “the K-town Bicycle Raiders”, leren handschoenen met nagels en op het hoofd een fietshelm in de vorm van een Duitse soldatenhelm, gezeten op zijn nieuwste speeltje, een enorme fiets die zomaar uit een Mad-Maxfilm geplukt lijkt. Na enkele rondjes heen en weer langs de Leieboorden verdwijnt hij onder luid applaus richting Broeltorens. We zullen hem niet meer zien deze avond, net als de Grote Q en Wantje en Luu’ie, ze verdwijnen allen in het Bos van Wallèrs…

Adelbert, nachtburgemeester