Auteur: Waltkortrijk

Deputeetje Kelly

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
.
.
Diepte-interview met deputeetje Kelly Detavernier.

Jarretel : Je neemt afscheid als schepentje. Hoe kijk je terug op die periode ?

Kelly : “Dat was zwaar labeur, maar ook een zeer leuke periode. Ik heb in de gemeenteraad vrienden voor het leven gemaakt. Acht jaren lang had ik iets te betekenen in de stad waar mijn wiegje stond. Ik krijg vochtige ogen als ik terugdenk aan die glorieuze tijd waarin alles mocht en alles kon. Ik ben alle inwoners van onze leuke stad enorm dankbaar voor die mooie tijd.”

Jarretel : Heb je grote stappen gezet in menselijke relaties ? Waar ben je het meest fier over ?

Kelly : “Ik ben fier dat ik grote stappen heb gezet op het gebied van menselijke relaties. Vroeger was ik een graag gezien schepentje bij alle gemeenteraadsleden en schepentjes. En bij de doodgewone Kortrijkzanen. In mijn vorig leven, mijn leven vóór de politiek, werd ik voortdurend heen en weer geslingerd tussen verdriet en verveling. Ik leidde een saai en lusteloos leventje, er gebeurde nooit wat en àls er wat gebeurde waren het non-events en onbenulligheden, warm werd ik er nooit van, laat staan zeer warm. Dat is nu anders, koortsachtiger en opwindender.”

Jarretel : Wat waren de grootste uitdagingen tijdens je schepentjestijd ?

Kelly : “Wel, ik heb altijd geprobeerd sterk beleid te voeren en de Kortrijkzanen graag te zien. Hen niet te koeioneren met nieuwe belastingen en regelneverij. Maar shows met roofvogels, vuurwerk afsteken, de liefde bedrijven in Bellegem-bos en confetti spuiten heb ik verboden. Het vergroten van mijn liefde voor het middenklassevolk was de grootste betrachting uit mijn schepentjesbestaan. Ik ben van  eenvoudige komaf, dus hoogmoedigheid is niet aan mij besteed. Al zie ik er een beminnelijke diva uit, ik ben altijd een simpel meiske van het volk gebleven.”

Jarretel : Je zetelt vanaf nu als deputeetje van West-Vlaanderen. Vertel.

Kelly : “Een schitterende promotie, een onverhoopte vlucht van mijn politieke carrière. Ik ben werkelijk met mijn gat in de boter gevallen. Er is veel werk maar nog meer ontspanning. Elke ochtend klokslag zeven uur en een kwart staat Marcel, mijn trouwe chauffeur, met wagen aan mijn voordeur. Ja, ik word elke ochtend opgehaald en ’s avonds laat weer thuis afgeleverd door Marcel. Ook mijn dagelijkse professionele verplaatsingen gebeuren met Marcel. Ik breng dan bezoekjes aan windmolens, zonnepanelenparken, overstromingsgebieden, waterbuffers, hoogspanningsleidingen, slotgrachten, antieke graanmolens en aan de vele varkens-en kippenboeren van onze mooie provincie. En aan de kwekers van Westvlaams rood. Twee avonden per week doe ik een receptie, samen met gouverneur Carl, wat een charmante en attente man. Maar hij is getrouwd. Het loopt telkens uit tot een gat in de nacht en dan blijf ik in Lo-Reninge overnachten in de ‘Boom van Caesar’, een afspanning met een opmerkelijk verleden. Ik ben daar niet de enige gast. Een handvol politieke vrienden verwelkomen mij en we drinken en maken plezier tot het ochtendgloren. Mijn trouwe Marcel brengt mij ’s anderendaags tegen de middag weer naar Boeveros. Het is waarlijk onbegonnen werk om de vele genietingen en privilegies op te sommen die aan het deputéschap  verbonden zijn. Ijverzuchtigen verwijten mij koketterie en eigendunk, maar zijn dat slechte karaktertrekken ? Ze noemen mij het schoonste en frivoolste deputeetje van de provincie, eigenschappen die ik moeilijk kan ontkennen. Trouwens, wat is het nut van kuisheid ? Ik ben klaar voor de uitdaging die zoveel groter is dan het benepen schepenpostje, goed voor beginnelingen en politieke eunuchen. Ik ben nu verantwoordelijk voor de velopaden en beken en onbevaarbare waterlopen in heel de West-Vlaanders. Thema’s waar ik de komende jaren zoet mee ben. Het wordt een toffe tijd, daar in Boeverbos. Boeverbos is voortaan voor mij de aangenaamste verblijfplaats die het zingenot zich heeft gekozen. Het paradijs van de politiek.”

Jarretel : Ben je nu een belangrijk en interessant mens ?

Kelly : “Ha, het zal wel zijn, vriend. Als deputeetje voel ik mij inderdaad een belangrijk en interessant mens, onmisbaar en ver verheven boven de schepentjes en de burgemeester van de stad Kortrijk. Eerlijk gezegd, deputeetje zijn is zoveel grootser en zoveel glamoureuzer dan de dorpspolitieke en slaapverwekkende besognes van een armzalig schepentje, veel gekakel maar geen eieren.”

Jarretel : Een intiem vraagske, waarom draag je altijd van die spannende broeken ?

Kelly : “Ja, copain, ik wil daar wel eerlijk op antwoorden. Het zit zo. Ik koop al mijn broeken twee maatjes te klein in de C&A. Spannende broeken tonen mijn vrouwelijke vormen in volle glorie, dat vind ik leuk, en ze hebben een positief effect op mijn gemoedstoestand en die van de mondaine mannen. Die broeken brengen mij in een vrolijke en losbandige stemming en dat verhoogt mijn levenslust in tijden waarin alle dartelheid lijkt verdwenen te zijn in de wereld van de politiek. Dat vind ik heel belangrijk.”

Jarretel : Heb je een motto ? Een lijfspreuk ?

Kelly : “Wie gelukkig wil zijn, moet in de politiek gaan.”

Schepentje Trui

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
.Diepte-interview met schepentje van Mobiliteit en Openbare Werken Trui Steenhoudt.

Jarretel : Hoe voelt het om nu plotsklaps schepentje te worden ?

Trui : “Al van in de tweede kleuterklas droomde ik ervan om, als ik groot zou zijn, schepentje van de stad Kortrijk te worden. In 2012 deed ik voor ’t eerst mee, ’t was maar om te lachen. 2018 zou serieus worden en dat werd het ook. Ik werd vochtig van binnen en van buiten van pure opwinding, kreeg de kriebels in mijn onderbuik. Zou ik lukken ? Helaas, we verloren drie zetels, een ramp. De kriebels in mijn buik werden pijnlijke buikkrampen en ik mocht het schepenpostje op mijn onderbuik schrijven. Mijn schepentjesdroom viel aan duigen. Maar ik ben geen opgever en in 2024 behaalde ik een mooie score, echter slechts de derde plaats. We kregen maar twee schepenzeteltjes toegewezen omdat Axel Ronse er mordicus de sossen bij wilde. Dat vond ik een grote dwaasheid en ik zou weer naast het schepenpostje grijpen ware het niet dat Axel zich plots herinnerde dat BDW hem een staatssecretariaat of een lucratief postje in een ministerkabinet had beloofd. Axel verzaakte aan het schepenpostje en ik viel in de prijzen.”

Jarretel : Je bent duidelijk gepassioneerd door Kortrijk. Hoe sterk is je band met Overleie ?

Trui : “Ik ben diep verknocht aan Overleie, de plaats waar mijn wiegje stond en waar mijn stamkroeg de Groene Kikker zich bevindt. Ik ben een Overleienaar in hart en nieren, ken er alle bewoners van hoog tot laag bij hun lapnaam. De middle class en de basse classe liggen mij na aan het hart. Ik woon, werk, leef en bedrijf de liefde hier, met Patje. En wat een liefde ! Een oprechte man en er kan geen sprake zijn van ondeugd of eigenliefde tussen ons beiden. Niet te veel valse romantiek, wel beredeneerde gevoelsnuances. De geringste gemoedsbewegingen worden onmiddellijk aangevoeld. Nooit waren twee karakters meer voor elkaar geschapen. Bovendien, de complexloze liefde voor de Overleienaar met wie ik me enorm verbonden voel. Twee jaar geleden werkte ik nog als flexi-jobber bij een hete bakker om onze ondernemers van Overleie te steunen. Maar toen die bakker te heet werd en onder mijn rokken begon te friemelen maakte ik een eind aan deze toxische relatie.”

Jarretel : Wat zijn je prioriteiten als schepentje van Mobiliteit?
Sommige dossiers roepen discussies op, hoe ga je dat oplossen ? Wat is je aanpak ?

Trui : “Kijk, ik heb geen respect voor mijn voorganger, de alternatief geaarde Axel Weydts, die een puinhoog zo hoog als de Kemmelberg achterliet. Neem nu de beruchte knip van Bissegem. Het terugdraaien van die knip is het bijzonderste punt uit heel mijn programma voor de komende zes jaren. Dat gebeurt niet van vandaag op morgen of overmorgen. Eerst wil ik alle inwoners van Marke en Bissegem van huis tot huis bezoeken en hen een uitgebreide vragenlijst, 101 vragen, voorleggen. Ze hebben dan een jaar de tijd om alle vragen schriftelijk te beantwoorden en de antwoorden aangetekend aan mijn diensten terug te sturen of af te geven in afspanning De Groene Kikker op Overleie, alwaar ik kantoor houd en op zaterdag tussen 10 en 12 mijn zitdag. Kabinetsmedewerker Fabienne zal ten allen tijde aanwezig zijn om de antwoorden in goede orde te ontvangen en zelfs de allermoeilijkste vragen te beantwoorden. Voor de verwerking van deze vragenlijst door mijn kabinet wordt een termijn van zes maanden uitgetrokken. Na deze grote algemene bevraging volgt een meer specifieke bevraging van de bewoners uit de directe nabijheid van de fameuze knip. Ze krijgen een meer concrete vragenlijst waarin ze hun hart kunnen luchten en bezwaren tegen de knip kunnen indienen. Hiervoor krijgen ze op hun beurt een jaar de tijd om de knip goed te bestuderen en de vragen-en opmerkingenlijst in te dienen. Dat kan dan weer gebeuren bij Fabienne in de Groene Kikker. Van de aanminnige Fabienne is bekend dat ze een zwak heeft voor lelijke mannen en altijd beslagen op het ijs komt. Voor de verwerking van deze vragenronde moet ik zeker achttien maanden tot twee jaar rekenen, aangezien het hier gaat over cruciale informatie en bezwaren van de betrokken bewoners. We moeten de mensen namelijk goed informeren en goed luisteren naar hun feedback. Dat vergt echter zijn tijd en ik schat dat deze informatieronde in totaal zo’n vijf en een half jaar zal aanslepen. We nemen echt onze tijd. Ik neem lessen uit de kritiek van het verleden nauw ter harte, toen potentaat Weydts alles op zijn eigen eentje besliste, boven de hoofden van de gewone mensen die zich dagelijks van Marke naar Bissegem en omgekeerd met hun opel vectra verplaatsen en plots voor de knip komen te staan. Dat mag niet meer gebeuren. In acht genomen opmerkingen, procedures en bezwaarschriften reken ik dat de afschaffing van de knip met een beetje geluk tegen het einde van 2029 gerealiseerd zal zijn. Pas na een grondige herevaluatie neem ik de beslissing want veiligheid blijft prioritair. Overhaaste beslissingen kunnen gevaarlijke situaties creëren en dat wil ik absoluut vermijden.”

Jarretel : Wat motiveert je voor de komende zes jaren ?

Trui : “Er ligt veel werk op de planken. Ik wil werken aan een stad waar elke Kortrijkzaan, van hoog tot laag, gelukkig kan zijn. Ik wil een schepentje zijn voor iedereen. De Kortrijkzanen moeten mij memoreren als iemand die erin geslaagd is hen gelukkig te maken.”

Jarretel : Heb je een motto ?

Trui : “Wie gelukkig wil zijn, moet niet in de politiek gaan.”

Volgend diepte-interview met deputeetje Kelly Detavernier.

ACV/ABVV

Waltkortrijk

.
.
.
CV en ABVV zetten leden aan de deur omdat ze deelnamen aan de Kortrijkse gemeenteraadsverkiezingen.

Wouter Vermeersch (Vlaams Belang): “Nog maar eens is duidelijk gemaakt waar de echte antidemocraten en onverdraagzamen zitten”

Meerdere Kortrijkse Vlaams Belang-leden mochten afgelopen dagen via een schrijven van het ACV en ABVV vernemen dat ze geschrapt worden als lid. “Niet omdat we voor problemen zorgden of onze bijdragen niet betaalden”, zegt de door het ACV geviseerde Alena Bednarikova, “maar louter omdat we bij de voorbije gemeenteraadsverkiezingen op de lijst stonden van het Vlaams Belang. Bij het zogenaamd christelijke ACV mogen ze zich dan wel ‘verdraagzaam’ en ‘verbindend’ noemen, deze weerzinwekkende praktijken tonen ontegensprekelijk het omgekeerde aan!”

“Een partij met een extreemrechts gedachtengoed (sic) dat uitgaat van ondemocratische principes en vanuit een racistische achtergrond, dat strookt niet met de waarden van het ACV”, luidt het woordelijk in de brieven. “Een zin waarin, naast schrijffouten, ook nog eens zomaar drie leugens staan”, aldus Bednarikova. “Dat het Vlaams Belang ondemocratisch, extreemrechts of racistisch zou zijn, wordt door de tegenstanders steeds gratuit opgeworpen, maar, heel veelzeggend, nooit met één enkel voorbeeld gestaafd. Ik heb zelf mijn wortels in Slowakije en was dus een kandidate met een migratieachtergrond op de lijst van Vlaams Belang.”

De brieven worden overigens ondertekend door Dieter Devos (ACV), voorheen zelf kandidaat van CD&V Kortrijk bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2018. CD&V en Team Burgemeester vormden bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2024 samen ‘TeamBurgemStadslijst’ en maken vandaag deel uit van de meerderheid in Kortrijk.

“Hun uitlatingen met voorbeelden staven kunnen die vakbonden uiteraard niet”, vult Kamerlid en fractieleider Wouter Vermeersch (Vlaams Belang) aan. “De voorbije jaren zijn zowel het Brusselse als het Antwerpse Hof van Beroep naar die voorbeelden op zoek gegaan. En in hun beide arresten werd klaar en duidelijk gesteld dat het Vlaams Belang geen racistische partij of wat dan ook zou zijn. Het is echt armoedig dat vakbonden als ACV of ABVV, wanneer ze over deze uitsluitingen, die momenteel overal in Vlaanderen voorvallen, communiceren, moeten teruggrijpen naar een arrest van het Gentse Hof van Beroep van bijna een kwart eeuw geleden, toen het Vlaams Belang nog niet eens bestond en toen verscheidene van onze Kortrijkse kandidaten nog niet eens geboren waren.”

“Tegen die discriminatie omwille van een politieke overtuiging in beroep gaan, heeft weinig zin”, zegt ook Axelle Messiaen, die uitgesloten werd door het ABVV omdat ze kandidaat was voor de partij die in Kortrijk bijna 15 procent van de stemmen haalde en één van de winnaars van de verkiezingen werd. “Het Vlaams Belang heeft eerder al geprocedeerd, maar zowel ACV als ABVV verwijzen dan telkens naar haar statuten, die je via het betalen van je lidgeld feitelijk onderschrijft, maar die je als lid nooit te lezen krijgt.”

“Nu, ACV en ABVV zullen het omgekeerde bekomen van wat ze beogen. Uitsluitingen en discriminatie zal geen van ons ervan weerhouden om te militeren en te kandideren voor het Vlaams Belang”, besluit Vermeersch. “Het zal ons integendeel alleen nog meer motiveren. Nog maar eens is immers duidelijk gemaakt waar de echte antidemocraten en onverdraagzamen zitten.”

Wouter Vermeersch
Vlaams Belang Kortrijk

 

 

Axel knalt !

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.Al een paar weken word ik aangesproken op een hardnekkige roddel. Dat ik naar Brugge zou verhuizen.
Brugge is een fantastische stad, mijn mammie woont er en ik ga er vaak bij haar gaan eten. Mijn verstand ligt bij Stad Kortrijk, ik woon dolgaarne in Kortrijk, maar alles heeft zijn grenzen, mijn hart ligt namelijk nog steeds in Brugge. Geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt nooit naar Brugge terug te keren. Later wel, als ik een politieker op rust zal zijn. Mijn huidige vriendinne deelt mijn verlangen. Ik zou niet weten waarom ik nog langer in het dikkenekkerige Kortrijk zou moeten blijven wonen na mijn actieve politieke carrière.

Ik krijg ook nog steeds vaak vragen waarom ik geen schepentje ben geworden. Mijn kandidatuur was voluit gaan voor burgemeester. Ik wil daar helder over zijn : ik zit mee bij de onderhandelingen over werk & pensioenen voor een Arizona coalitie. Bijgevolg heb ik uitzicht op een postje in de regering of in een kabinet als kabinetschef of zo, mijn ultieme droom. Verder ben ik deerlijk mislukt in de wedstrijd om Kortrijk ‘Culturele hoofdstad van Europa’ te maken. Kortrijk is definitief uitgeschakeld. Daarom ook zet ik als schepentje een stap opzij.

We haalden een monsterscore en zelf haalde ik een ongezien aantal stemmen. Tweede meeste van gans Kortrijk. Ik ben daar ontzettend dankbaar voor. Maar 2 partijen kropen op mekaars schoot uit angst voor de kiezer, de lafaards. Samen haalden ze nog niet het dubbele in stemmen van wat wij op onszelf haalden. Hadden ze alleen opgekomen dan was het ons gelukt. Ruthie moet niet te hoog van de toren blazen. Ik kan met haar leven, ik moet wel, maar veel overschot is er niet. Ik heb nergens spijt van. We slaagden erin om al onze breekpunten in het bestuursakkoord te krijgen, maar over de nieuwe bib op de Buda-tip is het nog niet 100 % zeker. We wogen en wegen echt. Bovendien haalden we heel mooie bevoegdheden binnen. Zowel Trui Steenhoudt als Giovanny Saelens zijn politieke toptalenten die dat schitterend gaan doen. De intelligente Gio is een certitude op alle gebied, Trui iets minder. Zij is een echte volksvrouw, ongelooflijk populair, een madame hors catégorie, en houdt zich het liefst bezig met de ‘gewone mensen’ van haar geliefde Overleie. Haar bureau staat in afspanning De Groene Kikker, waar ze wekelijks op zaterdag tussen 10 en 12 zitdag houdt en belastingbrieven en subsidie-aanvragen invult. Amant Patje kijkt minzaam toe en ziet dat het goed is. Vernieuwing op vlak van schepenen is ontzettend belangrijk. Jammer bv dat bij TBSK een topper als Arthur Vandenbulcke geen kans kreeg in het college. Hij haalde slechts een tiental stemmen minder dan schepentje Allijns die met hoerechance schepentje is geworden. Pappie Anton Vandenbulcke, met de paarse neus, is er nog altijd niet van bekomen. Uit ongelukkigheid dronk hij de helft van zijn wijnwinkel leeg.

Zelf blijf ik tot nader order gemeenteraadslid. We zullen daar zien wat de toekomst brengt. Ik wil vooral dat de beminnelijke Kelly Detavernier de eerste viool speelt in de provincie. Kelly zal, als gedeputeerde, spijkers met koppen slaan. Maar ze moet opletten met haar gevoelens, haar wulpse begeerten en haar innerlijke verlangens. Haar mannelijke collega’s liggen op vinkenslag om haar een oor aan te naaien, want zo gaat dat in de politieke wereld. Kelly heeft een reputatie van harde tante en ijskonijn te verdedigen. Maar au fond is Kelly niet gevoelloos en een tikkeltje mondain en losbandig. Zal zij standhouden tegen de vele verlokkingen van het deputéschap ?

Mijn rol en missie is om de vele nieuwe mensen die ik kon aantrekken te coachen en ondersteunen in hun politieke ambities. Ik wil niet dat het voor hen stopt na deelname aan verkiezingen. Op vlak van kunsten en cultuur zoek ik mijn weg om me als vrijwilliger in te zetten bij een aantal culturele verenigingen. Ik zit alvast drie dagen per week aan de balie van de Budascoop en ik doe de kleedkamer van de schouwburg van zodra die weer open is. Er is mij ook een vrijwilligersbaantje als plaatsaanwijzer bij de nieuwe Abby aangeboden.

Daarnaast beleef ik de tijd van mijn leven op federaal niveau. Hoofd van een kabinet worden is mijn diepste verlangen. Ik ging in de politiek omdat ik vind dat werken moet lonen, dat teveel mensen onterecht inactief zijn en dat de overheid teveel geld afroomt van wat ondernemers en werkers verdienen.

Een ongelooflijke eer voor mij om vanop de eerste rij met de partijvoorzitters mee te mogen onderhandelen over de thema’s werk & pensioenen op Arizona niveau. Hopelijk lukt het.

Daarnaast is ook het federaal parlement een zalige, machtige omgeving. Vandaag heb ik 2 nieuwe wetsvoorstellen gelanceerd.

We blijven knallen !

Axel Ronse
ex-schepentje van Cultuur,
Parlementariër
Arizona Onderhandelaar

Villa des Roses

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
Diepte-interview met burgemeester Ruthie.

Een ontspannen burgemeester Ruth Vandenberghe, alias Ruthie, ontvangt ons met brede glimlach in haar bureau op het stadhuis.
De monstercoalitie met vier partijen Team Burgemeester, CD&V, N-VA en Vooruit is een feit. Ruthie is er helemaal klaar voor.

“Ik wil de burgermoeder van àlle Kortrijkzanen zijn !”

Jarretel : U wordt de eerste vrouw als burgemeester van Kortrijk. Wat doet dat met u ?

Ruthie : “Dit raakt me tot in mijn diepste vezels. Ijverzuchtigen noemen mij nu de Markiezin van Kortrijk, een frivole betiteling. Omdat ik op een nacht, gechaperonneerd door een man die de mijne niet was, gespot werd, uitgedost in hoerige kledij, in een chambre séparée van afspanning Villa des Roses te Harelbeke. Je kan niet geloven wat dit in mij heeft losgemaakt, het consumeren van de liefde met een vreemde man. Ik ben begiftigd met intelligentie, zin voor humor, grote borsten en lange benen en ben nu helemaal klaar voor het burgemeesterschap.”

Jarretel : U helpt mee het clichébeeld van de oudere witte cis-man als burgemeester te doorbreken.

Ruthie : “Ach, oudere witte cis-mannen, ik moet ze niet. Ongetwijfeld zijn het merendeel sadisten en masochisten die in een nonnenschool en katholiek college zijn opgevoed. Maar mijn minnaar Wout behoort niet tot die orde, een slaafse huisman die in seksueel verband beoefende sado-masochisme verafschuwt. Mijn geliefde is een van de zeldzame Kortrijkse beaus die de vrije liefde niet versmaadt en zich vrolijk maakt over geborneerde cis-mannen die hun leven lang dezelfde vrouw aanbidden.”

Jarretel : Onderschatten vrouwelijke politiekers zich niet te vaak ?

Ruthie : “Zo is dat, terwijl dat nergens toe leidt. Vrouwen moeten niet te veel tetteren en zich als willoze troela’s gedragen maar leren hun mannetje te staan. Niet op hun kop laten zitten door hengstige cis-mannen die achter hun piemel aanlopen. Ik kan elke ambitieuze vrouw alleen maar adviseren geen cis-mannen achterna te lopen en haar dromen na te jagen.”

Jarretel : Kan u uw succes verklaren ?

Ruthie : “Kijk, ik ben een sociaal dier, ik hou van menselijke contacten. Ik ben een mens van het volk en ik voel me het best tussen mensen van alle dag. Zowel bietenboeren, beenhouwers, loodgieters, varkens-en kippenboeren, dichters als klassemensen op topniveau behoren tot mijn favoriete medemensen. Diepzinnige gesprekken bezorgen mij ongebreidelde levensblijheid en een orgastisch genot. Mijn verloofde Wout, oh wat een schone vent, valt ten prooi aan een aanval van jaloezie telkens als ik het waag intieme contacten aan te knopen met foute cis-mannen, zelfs als er niet gemind wordt of suggestieve handelingen worden gesteld. Ik ben voorstander van het open huwelijk. Dat is een probleem.”

Jarretel : Axel Ronse maakt geen deel meer uit van het schepentjescollege.

Ruthie : “Ach, Axel de wouldbe filosoof, alias le beau de Courtrai, een geval apart, een vreemde snuiter, lichtelijk hermafrodiet, casanova, op wie zowel vrouwen als mannen vallen. De zelfingenomen Axel staat erom bekend dat hij nooit een onvertogen woord jegens wie dan ook uitspreekt. Een blanke, edele ziel. Een zeldzaam menselijk exemplaar. Maar wat wil de ijdele Axel ? Wie is hij, wat doet hij, wat drijft hem ? Heeft hij een vrouw, een man, een minnares, hij doet daar zeer genuanceerd over. Heeft hij zich opgeofferd uit edelmoedigheid of werd hem een postje in de Arizona-regering beloofd, staatsecretaris of kabinetschef ? Kwatongen zeggen dat laatste, maar ze zeggen zoveel. Of doet Axel mee met de Mister Belgium Beauty wedstrijd ? Kunnen we hem beoordelen aan de hand van een paar losse feiten ? Wie hij au fond is, wat hij ook van plan is, ik respecteer zijn keuze. Jammer dat hij er niet in geslaagd is Kortrijk in de wedloop naar Culturele Hoofdstad van Europa te houden.”

Jarretel : In 2028 volgt Quickie schepentje Wout Maddens op. Bent u daar blij mee ?

Ruthie : “Tja, blij, dat ik weet zo nog niet. Als hij niet in mijn wielen rijdt kan ik daarmee leven. Maar de gewiekste Quickie is een politiek roofdier die er niet voor terugdeinst schaamteloos te liegen en verraad te plegen om zijn doel te bereiken. Zijn brandende ambitie maakt dat de man tot àlles in staat is. Zijn talloze vijanden beweren dat hij zijn vrouw zou verkopen om het allerhoogste te bereiken. Wel laat hij met wijds gebaar Wouter Allijns schepentje worden, en dat siert hem. Allijns viel, wegens tegenvallende voorkeurstemmen, uit de boot en dreigde, werkloos en zonder passend inkomen, in de goot te belanden. Minstens zou hij reusachtig veel op zijn exuberante train de vie moeten inboeten. Dat onheil wou Quickie Allijns besparen. In 2028 volgt Quickie schepentje Maddens op, die op pensioen gaat. Vanaf die datum gaan wij dan ook officieel samenwonen en drie maande later trouwen. Wat mijn liefde voor schepentje Wout betreft, ik voel dat er een onbegrensd geluk, groter dan ik mij ooit kon inbeelden,  bestaat. Eén verliefde blik en mijn hartstocht laait op, zoniet verval ik in neerslachtige lusteloosheid. Wat Quickie betreft, kan ik altijd een beroep doen op zijn kennis en ervaring en voel ik me veilig. Hij is de man met wie alles kan.”

Jarretel : Hoe laat u na een zware dag stoom af ?

Ruthie (glimlacht) : “Soms heb ik genoeg aan een half uurtje touwtje springen, in het rond wiegen, hoelahoepen of paaldansen, maar meestal kan ik voor ontspanning bij mijn geliefde Wout terecht. We drinken dan een halve liter whisky, zetten ons verstand op nul, ploffen ons neer in onze kardinaalsrode Ikea-sofa, vertellen dolle verhaaltjes, luisteren naar kerkelijke Bach-cantates, beginnen te dansen, te likken en te kussen, fluisteren lieve woordjes, strelen mekaars geslacht en alles begint te tintelen, tot mijn geliefde hitsig uitroept ‘kom op, poeske, laten we neuken’. Niets staat vrijen dan nog in de weg. Neuken is het beste medicijn tegen stress. We eindigen met een stomende neukpartij waarbij mijn geliefde als een stormram tekeergaat, tot we samen krijsend klaarkomen en mijn geliefde van mij afrolt en in slaap valt. Ik voel dan zó de stress uit mijn lichaam wegvloeien. Dan ben ik weer helemaal opgeladen voor mijn zware taak als burgermoeder van mijn geliefde Kortrijk.”

Jarretel : Hebt u een motto, een lijfspreuk ?

Ruthie :  “Wie écht gelukkig wil zijn, moet niet in de politiek gaan.”

Onvolkomen huwelijk

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Klik op de Foto

Zopas legde ik de eed af als eerste schepentje van onze wondermooie stad Kortrijk. Het wordt mijn laatste etappe op weg naar 20 jaar schepentje van Stadsvernieuwing. Vanaf 2027 wordt Vincent, alias Quickie, mijn opvolger. Dan word ik huisman en doe ik de kook, de was en de plas. Na jaren in den duik samenhokken wordt burgemeester Ruthie dan eindelijk mijn officiële vrouw en mogen we ongeremd samenwonen en beminnen. Als man en vrouw gaan wij samen naar de toekomst. Het wordt geen sleur en slenter. Het is een voorrecht en een eer om samen met een vrouw als Ruthie door het leven te mogen trekken. Echtelijke liefde is het grootste wonder van de beschaving. Een coup de foudre wil ik het niet meer noemen. Ruthie en ik, wij maken ons dagelijks vrolijk over de dwaasheden van verliefde paren, dat station zijn we allang gepasseerd. Haar sprankelende jeugdigheid, haar intelligentie, haar schoonheid, haar onmetelijke charme, haar onvergelijkbare geestdrift, haar smachtende blik, haar erotische uitstraling en de vele andere gezegende eigenschappen getuigen van een volmaakt geluk, geschonken aan iemand die het volkomen verdient. Zij was pas drieëntwintig, ik zevenendertigdertig toen Ruthie voor ’t eerst mijn pad kruiste. Bij die eerste ontmoeting sloeg de bliksem in, helaas, wij waren allebei getrouwd. Een volkomen huwelijk naar het scheen. Maar dat was slechts schone schijn. Ik was een verliefde casanova, ik trof de roos. Een heel huwelijksleven lang heb ik moeten wachten op de dag van ons weerzien, de dag van ons grote geluk. Zij was vrij als een vogel, vloog van tak tot tak. Haar vurige woorden, haar smachtende Zulu-lippen, haar zwoele blikken en haar onwankelbare ondeugd maakten me gek van verlangen. Zij wierp zich aan mijn voeten en verklaarde mij haar eeuwige liefde, het grootste wonder van ons leven. Vanaf 2027 zullen we onze liefde volop kunnen consumeren zonder te vrezen voor de klop op de deur. Een hemels genot zullen we mekaar schenken. Onze gedachten zullen nooit meer somber of zwartgallig zijn. Zalig. En mogen we gespaard blijven van pijnlijke jaloezie, de grootste van alle kwalen.  Love Ruthie!

Wout Maddens
Schepentje van Stadsvernieuwing  

Pépé Joël

Waltkortrijk

.
.

.
.
.
.
.
.
.
Tien jaar geleden had ik de eer om schepentje van Kortrijk te worden in onze leuke stad. Ik was enorm trots dat ik in de voetsporen van mijn grootvader, Pépé Joël, kon treden. Na een decennium van toewijding aan het bestuur van onze stad, komt er een einde aan deze mooie periode. Ik kijk terug met een hart vol dankbaarheid en voldoening. Het schepenpostje stelde mij in staat mij maatschappelijk geslaagd te voelen. Ik was geen mooiprater, geen blasé, maar een puike politieke vakman. Ik word sentimenteel over mijn schepentjesleven en kijk met zilte ogen terug op die wondermooie tijd waarin ik het helemaal naar mijn zin had.

Dankbaarheid voor de kansen die ik kreeg van mijn partij en van jullie, de kiezer. Voldoening over wat we samen hebben bereikt. Onze stad is mooier, groener, plezanter en verkeersveiliger geworden. Dat is niet alleen mijn overtuiging, maar een vaststelling die gedeeld wordt door de Kortrijkzanen van alledag. Het was niet altijd simpel. Helaas waren de meningen niet altijd even beleefd of constructief geuit. De politieke crapuul Vermeersch wist mij in iedere raadszitting met zijn racistisch gezwets de stuipen op het lijf en op de kast te jagen. Wat een enge vent ! Grove bewoordingen en verwensingen werden heen en weer geslingerd. Soms liep ik in de val, liet ik me gaan in scheldpartijen, vervloekingen en gemene gebaren. Die lorejas Vermeersch is sterk in vuilbekken, hij hoort thuis in een psychopatenasiel. Maar deze moeilijkere momenten verbleken bij de vele momenten van trots, leute, schoonheid en steun, zoals bij de opening van een nieuw pleintje, parkje en velostraat of bij een boomplanting. Ik wil vooral de fantastische bureaucraten, allemaal joviale mensen, van onze stadsadministratie bedanken voor hun inzet en samenwerking de afgelopen jaren. Zonder jullie was dit allemaal niet mogelijk geweest. ’t Is altijd mooi om goed en dankbaar te zijn voor je ouwe kameraden uit en buiten de partij. Het is een onbegonnen werk om iedereen bij naam te noemen, maar jullie weten wie jullie zijn.

Een nieuwe uitdaging wenkt. Ik heb nog niet verteld waarom deze nieuwe uitdaging zo meeslepend is. Na 10 jaar Kortrijkse politiek is het tijd om hoger te klimmen op de politiek-maatschappelijke ladder. Ik ben nu parlementariër, maatschappelijk geslaagd en geniet van een hogere eer en loon. Dat is belangrijk. Als parlementslid kan ik mijn oude passie het leger opnieuw oppakken. Ik ben een oude boefer en ik steek daar een spa in de grond. Daarnaast zal ik me toeleggen op ethische thema’s. Gevoelige, maar ontzettend belangrijke dossiers zoals draagmoederschap, polygamie, polyamorie, euthanasie, spermadonatie, biseksuele liefde, partnerruil, vreemdgaan en abortus vragen om moedige keuzes en een vooruitstrevend beleid. Samen met mijn partij wil ik hier echte stappen vooruit zetten.

Uiteraard laat ik ook Kortrijk niet los. Ik blijf lid van de gemeenteraad en de politieraad. Ook vanuit Brussel zal ik verkwikt en tevreden mijn steentje kunnen bijdragen aan het Kortrijk van morgen, waar het nog plezanter wordt dan gisteren.

Heel veel succes aan onze nieuwe burgermoeder Ruthie, haar onafscheidelijke amant schepentje Wout, schepentje Stephanie van papieren huwelijken en de nieuwe ploeg die Kortrijk de komende jaren zal besturen. Ons nieuw superschepentje Maxim Veys zal dat fantastisch doen. Een topkerel ! Alle steun en vertrouwen ! Kortrijk bruist !

Axel Weydts
Parlementariër
Ex-schepentje van mobiliteit

Gazze geven

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
Op de receptie na de installatievergadering van de gemeenteraad wist schepentje van Cultuur Felix De Clerck na drie duvels het volgende te vertellen :

Felix : “And so it begins. Eindelijk ben ik van straat geraakt. Het is gedaan met de vele inhoudsloze ersatz postjes in de cultuur die ik via mijn pappie toebedeeld kreeg. Eindelijk brood op de plank. Het is dus een grote eer en voorrecht om de komende zes jaar het Kortrijkse schepentje van cultuur te mogen zijn. De eed leg je alleen af, maar de weg er naartoe is er eentje met veel compagnons de route en gidsen. We hadden met Team Burgemeester Stadslijst Kortrijk een fantastisch team, er waren vrienden en familie die me op allerhande manieren hebben gesteund in de vele campagnes en natuurlijk mijn gezin en mijn vrouwtje dat er was om me te steunen in de moeilijke momenten en ruimte gaf om uit te vliegen bij rugwind. Ik voel ook grote verantwoordelijkheid en trots dat ik in de voetsporen mag treden van familiale reuzen. Mijn opa Jozef De Jaegere die 20 jaar lang in Kortrijk actief was als schepen en burgemeester, onze daddy Albert De Clerck en uiteraard ook nonkel Tony die het toonbeeld was van midden de mensen zijn. And last but not least Tsjef aka Padre Tsjefaan die als burgemeester toonde hoe je met gedurfde lange termijnvisie de bedding van een stad kan verleggen. Ik zal alles geven voor Kortrijk en onze inwoners, ben ontzettend trots om een nieuw hoofdstuk te mogen schrijven met respect voor mijn familiale en Kortrijkse geschiedenis.
Gazze geven voor Kortrijk. Let’s go. Hik.”

Panta Rhei

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
.
.beste Jarretelle,

Ik verzoek u vriendelijk mijn bijgaand artikeltje op te nemen op uw gewaardeerde weblog.
Met veel dank.

Axel Ronse

Panta Rhei, alles is vloeibaar

Exact een jaar geleden trok ik naar Wissant. Wit Zand. Ik nam er belangrijke beslissingen. Eén ervan was dat ik een nieuw lief zou zoeken. Maar vooral dat ik voor de gemeenteraadsverkiezingen alles of niets zou spelen. We haalden een monsterscore maar het burgemeesterschap zit er niet in.

Politici zijn ‘passengers’. We genieten een tijdelijk voorrecht, een uitbundige gage en interessante profijtjes om voor en namens ‘de mensen’ belangrijke keuzes te maken. De voorbije jaren als N-VA kopman en cultuurschepentje van Kortrijk waren de mooiste uit mijn leven. Voor eeuwig diep in mijn hart. Ik heb mezelf in twee personen gesplitst. Enerzijds de warmbloedige politieker, anderzijds de versomberde veganist die alle relaties met vrouwen ziet kelderen.    

Nu is het tijd voor vernieuwing. Giovanny Saelens en Trui Steenhoudt worden onze N-VA schepenen. Truike is een uniek meiske uit de achtergestelde volksbuurt Overleie. Ze haalde haar stemmen door dag in dag uit aan de tapkast te hangen in haar goed renderende oude stamkroeg, de Groene Kikker, een oprechte, billijke drinkplaats. Ze slaagt er telkens in de drank en vertier zoekende bouwvakkers en doppers het hoofd op hol te brengen. Truike zal daar nu ook, als schepentje, op zaterdag een wekelijkse zitdag houden. Ik geef het kopmanschap van de N-VA Kortrijk met veel overtuiging en vertrouwen door aan Giovanny, Trui en onze eminente voorzitter Pietje Lombaerts. Ik ben hun grootste supporter. Maar Pietje doet het met dikke tegenzin, hij zit in een volkomen absurde situatie. Zijn advocatenpraktijk lijdt onder zijn politieke werkzaamheden, en zijn politieke werkzaamheden lijden onder zijn drukke advocatenpraktijk. Ik zoek tevergeefs naar een nieuwe voorzitter voor de Kortrijkse N-VA. Wie wil zich daar nog mee bezighouden ? De maatschappelijk geslaagde maar veel te bescheiden doktoor Philippe Dejaegher wil er niks van weten en de betoverende Anke Seynaeve heeft het erg druk met her en der te beminnen, waarbij een gevoel van macht en gelukzaligheid haar niet vreemd is. Soms wordt Anke overmand door een aanval van schaamte omdat zij de torenhoge verwachtingen niet inlost.

Als partijmilitant en filosoof zal ik mij zeer bescheiden opstellen en wil ik vooral alle kandidaten die op onze lijst stonden ondersteunen om hun politieke impact te realiseren. De kandidaten van de lijst zijn stuk voor stuk politieke hoogvliegers, grote geesten met een onuitputtelijke rijkdom en levendigheid van gedachten, allen door mij persoonlijk geselecteerd.   

Zoals verwacht werd ik in juni federaal parlementslid. Daar beleef ik mijn gelukkig uur met ‘Alice in Wonderland’. Vanuit de commissie sociale zaken krijg ik van mijn partij carte blanche om ons arbeidsrecht naar de 21ste eeuw te brengen. Ik probeer er bruggen te bouwen om impact te hebben. Ik ben Bart De Wever en iedereen die op me stemde vreselijk dankbaar voor die kans en dat vertrouwen. Bart beloofde me een postje als staatssecretaris in de volgende regering. Dat zal ik met gretigheid aanvaarden. Daarom doe ik afstand van het schepenpostje waarop ik recht heb. Truike is een gezellige kletsmajoor, een wonderbaarlijke vriendin, ze wordt een waardige opvolger, al is een zekere overmoed haar niet vreemd. Kan ze de uitdaging aan ? Is Truike wel bekwaam ? Elke nacht schiet ik wakker, badend in het zweet, door de onvermijdbare gedachte dat Truike het verkeerde paard is waarop ik heb gewed. Zal zij de verwachtingen inlossen ? Heeft zij een IQ van boven de vijfenzeventig ? Wordt zij niet verblind door de verlokkingen van de job ? Zal zij de Kafkaiaanse Kortrijkse ambtenarij meester kunnen ? Wat is haar relatie met de fel gevreesde onderzoeksjournalist Lange Peter ? Houdt zij stand tegen het onmeedogend en brutaal gebeuk van Wouter Vermeersch in de gemeenteraad, waarbij haar uitgaandersleven niet gespaard zal worden ? Zal haar relatie met de teergeliefde amant Patje niet doodlopen op een muur van amoureuze misverstanden ?

Wat telt in het leven is niet je titel, mandaat, de perceptie, de aantrekkelijkheid van je levenspartner of minnares of hoeveel geld je op je rekening hebt. Een vrouw, lief, boyfriend of maîtresse heb ik niet. Daar geraak ik niet aan. Als filosoof geraak ik niet vlug gefrustreerd wegens het gebrek aan een beminnelijke levenspartner. Wel de persoon die je bent, de sporen die je nalaat, je impact. Dat gaat over hoe je met je naasten omgaat en hoe je op professioneel, op politiek vlak en op amoureus vlak hogere doelen probeert te bereiken.

Het voorbije jaar was best intens. Ik kijk ernaar uit om tijdens de Kerstperiode een paar daagjes ‘te verdwijnen’ en te reflecteren. Rok en rollen in Wissant !

PS, tip aan Tom Hillewaere, de zaligste persoon die ik als schepentje leerde kennen: ga voor nog een musical !

Axel Ronse,
Uittredend schepentje van Cultuur.  

Niet voor grappenmakers

Waltkortrijk

..
.
.
.
.
.
.
Hallo beste Jarretellevrienden,

Ik ben op zoek naar een directe medewerker (m/v/x), die mij en mijn team strategische coördinatie kan ondersteunen als algemeen directeur van Kortrijk, de leukste stad van de Vlaanders. Voel jij je geroepen om met mij deel uit te maken van de cockpit van Kortrijk, de Leukste Stad van de Vlaanders, solliciteer dan nu. Ken je iemand, die geknipt is voor deze uitdagende job, stuur dan nu door of deel dit bericht. Let wel : de kandidaat moet een goede relatie hebben met burgemeester Ruthie en toekomstig superschepen Quickie. Grappenmakers zich onthouden.

Carlo Daelman
Algemeen directeur 

De wil van het volk

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
De teerling is geworpen (“Alea iacta est”).

Deze “profetische” woorden van november 2023 blijven mij motiveren om met burgerbeweging “Gezond Verstand (Kortrijk)” door te zetten, temeer omdat ik ook nu weer merk dat het schaamteloos “postjes pakken” belangrijker was/is dan “de wil van het volk als bron van de uitoefening van de macht”. 

Wie nu nog altijd denkt in een democratie te leven, open je ogen, want in België heerst “de particratie”, de wil van “de grote Leider van de Partij”.

Na 2 jaar twijfelen en na verschillende gesprekken met enkele vrienden, heb ik de beslissing genomen om mij politiek, voor de lokale gemeenschap waarin ik leef, te engageren.  Het liefst zou ik dat doen met en vanuit een gloednieuwe “burgerbeweging”, of misschien, en enkel en alleen als het niet anders kan, als onafhankelijk kandidaat op een lijst die het meest bij ons gedachtengoed aansluit.

Je kan niet blijven kritiek geven als je vindt dat al te vaak de “verkeerde” beslissing wordt genomen onder het mom van “het algemeen belang”.  Negatief zijn is gemakkelijk en leidt nooit tot een oplossing.  Je hebt enkel recht van spreken als je een positief alternatief probeert voor te stellen, zelfs al moet je daarbij je persoonlijk belang aan de kant schuiven.

Politiek is te veel geëvolueerd tot een spel, waar het gevecht tussen persoonlijke belangen meer speelt dan het dienen van het belang van ons dorp, onze stad, onze samenleving.  “Politiek om de politiek”, in dienst van persoonlijke carrières, machtsambities, postjespakkerij, centen, …  Veel mensen zijn dit echt zat. Het is genoeg geweest.  Dit moet ophouden.

Democratie betekent dat “de wil van het volk de bron is van de uitoefening van de macht”, wij allen dus, naar wie geluisterd moet worden.  Bij een te nemen beslissing, die altijd in het nadeel van iemand zal zijn, moet er duidelijk kunnen uitgelegd worden waarom deze en geen andere beslissing kon worden genomen.  Gedaan met beslissingen gemotiveerd met uitspraken zoals “omdat ik het zeg”.   Gedaan met het argument van “de meerderheid (van de politici) heeft dit gestemd”, maar eigenlijk te lezen als “de ja-knikkende partijleden (“aapjes”) zijn verplicht geweest op het Ja-knopje te drukken”.  Dit kan en mag nooit de uitleg voor eender welke beslissing zijn.

Veel politici (en gelukkig niet alle politici – we kennen er wel allemaal die het echt goed menen met onze gemeenschap en hetzelfde onbehagen voelen) hebben elke voeling met de dagelijkse realiteit verloren maar beweren toch nog steeds dat ze een “groot maatschappelijk draagvlak” hebben.  Hun draagvlak beperkt zich echter heel vaak tot hun sympathisanten die zelfs “wit” als “zwart” zouden verdedigen, enkel en alleen omdat hun grenzeloze sympathie of ambitie hen verblindt.

Het echte draagvlak moet bij onze samenleving liggen, er moet veel meer geluisterd worden.  Geen volksraadpleging over welk kunstwerk er in een park zou moeten staan, zodat de schijn van inspraak kan worden opgehouden, maar wel een volksraadpleging over de belangrijke beslissingen, bijvoorbeeld over, om maar een controversieel onderwerp te noemen, “de knip” in Bissegem.  Weliswaar kan dit enkel na een uitgebreide en objectieve voorstelling van de voor- én nadelen.  Je kan niet bij elke beslissing blijven herhalen dat “je geen omelet kan bakken, zonder eieren te breken”.  Het ridiculiseert belangrijke beslissingen alsof die maar het belang van een éénpansgerecht bij het ontbijt hebben.

We organiseren binnenkort een informele vergadering waarbij we ons project willen voorstellen en bespreken met iedereen die dit basisstandpunt deelt.  Laat één ding wel duidelijk zijn van in het begin: wij willen een positief alternatief tegen negatieve stromingen zijn en zoeken dus geen extremen van links of rechts.  Heb je geen echte “politieke kleur”, maar wil je constructief onze basisvisie mee verder uitbouwen, stuur dan een privé-bericht via Whatsapp naar +32 476 84 84 01 of een email naar claudedelatter1966@gmail.com.  Je zal dan een persoonlijke uitnodiging ontvangen over waar en wanneer we onze “brainstorming” willen houden.

Ik wil geen polemieken voeren, of het contact met vrienden, of bevriende politici die geen “machtspolitici” zijn, hierdoor vertroebelen.  De meesten onder hen kennen mijn visie en standpunt(en) al.  Politici die het goed menen met onze gemeenschap kunnen zelfs de lijm zijn om samen met ons, over partijen heen, als bruggenbouwers, echte verandering te brengen in de manier waarop beslissingen worden genomen en de “democratie” in zijn originele betekenis te restaureren.

Wie mij echt kent, weet dat ik een “positivo” ben, en ik hoop dat mijn positivisme aanstekelijk mag en kan werken.

Mijn beloftes zijn ook mede daardoor atypisch voor de politiek.

“Ik beloof jullie alleen (in tegenstelling tot politici die de hemel op aarde beloven in hun campagnes) dat ik, samen met al wie ons project genegen is, mijn “stinkende best” ga doen om dit engagement naar best vermogen te realiseren.  We zijn dat aan onszelf, aan jullie, en aan onze kinderen en onze kleinkinderen verschuldigd.” 

En tenslotte nog even terzijde, voor wie twijfelt aan, of aan het twijfelen wordt gebracht over mijn persoonlijke drijfveren: Ik zoek geen persoonlijk “glorie- moment” en ambieer geen grote carrière.  Ik heb al voldoende gloriemomenten kunnen en mogen beleven en ik heb genoeg aan de carrière(s) die ik (ooit) in andere domeinen heb mogen opbouwen.  Daarvoor hoef ik het dus niet te doen.  Dit project zal veel dierbare en kostbare vrije tijd opslorpen, maar ik vind de keuze voor het welzijn van ons dorp, onze stad en de hele gemeenschap waarin we leven, belangrijker.

Ik bedank jullie allemaal voor de tijd die jullie nemen om dit volledig te lezen, maar ook om ons project eventueel mee te willen ondersteunen en dit bericht (ontelbare keren) te delen.

Claude Delatter
‘Gezond Verstand’

Monstercoalitie (4)

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
.
Klaar om Kortrijk met Brio te besturen !

Beste Kortrijkzaan,

Eerst en vooral nogmaals oprechte dankjewel voor jouw steun op 13 oktober. Het eindverdict, 37,5 % voor TBSK en 9.399 stemmen voor mezelf, oversteeg alle verwachtingen. Het deed enorm deugd om het vele werk van de afgelopen jaren zo goed beloond te zien.
Ik wil hier niet uitpakken met hoogdravende praat en pseudo-intellectueel gedaas, maar in begrijpelijke zinnen zeggen hoe graag ik jullie allemaal zie en wat er de aflopen weken gebeurd is. Meer nieuws volgt later.   

Veel tijd voor nagenieten na de verkiezingen was er niet, want de dag nadien ging ik aan de slag. Ik stelde aanvankelijk een coalitie Team Burgemeester-Stadslijst Kortrijk met de Vlaams-Nationalisten van de N-VA voor en weigerde categoriek om de Sossen van Vooruit erbij te nemen, zoals geëist door Axel Ronse, die een geheim voorakkoord met de Sossen had gesloten. Zo’n monstercoalitie met vier partijen zag ik niet zitten, waarvoor hadden de verkiezingen dan gediend ? N-VA en Sossen wilden niet wijken en na twee weken vruchteloze palavers gaf ik tenslotte toe, maakte ik een U-bocht om de grootste monstercoalitie uit de Kortrijkse politieke geschiedenis op poten te zetten. Na weken onderhandelen, konden we, dat zijn Team Burgemeester, de tsjeven van de CD&V, de Vlaams Nationalisten en de Sossen, ons volledig financieel doorgerekend coalitieakkoord voorstellen. Er is nu zo goed als geen oppositie meer want de brutale vlegel Wouter Vermeersch en de Vlaams Belangers kunnen we toch moeilijk au serieux nemen en de 2 groene meiskes zijn verwaarloosbare onbenullen.

Met TB, CD&V, N-VA en Vooruit, gaan we samen voor een Kortrijk met brio, een Kortrijk met nog meer leven, nog meer leute, nog meer liefde en nog meer energie.

We willen Kortrijk nog mooier, nog sterker en nog veiliger maken en de stad en al haar talent verder doen schitteren.

Bedankt voor jullie begrip en tot later!

Ruthie 
Aanstormende burgemeester

Kat met 9 levens

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Vincent Van Quickenborne, de politieke kat met negen levens.

Quickie : “ik wil een goed schepentje zijn, al de rest is speculatie. Ik heb er goesting in.”

Jarretel : U heeft zich heel genereus opgesteld.

Quickie : “Zo is dat. Ik heb Wouter Allijns, alias de blonde god, die minder stemmen had dan ik, als schepentje laten voorgaan. De jongen dreigde in de werkloosheid verzeild te geraken, maar hij verdient beter. Dat Wouter een niet te evenaren womanizer is, mag geen reden zijn om niet in hem te geloven als succesvol schepentje van de stad Kortrijk. Een kerel om van te houden.”

Jarretel : U wordt over 2 jaar het onbetwiste superschepentje.

Quickie : “De term superschepentje, dat mag je wel zeggen, ik krijg een loodzware portefeuille. Een centrumstad als Kortrijk heeft iemand met tonnen ervaring nodig. Mijn handen jeuken om eraan te beginnen. Ik volg dan schepentje Maddens op die in 2027 met pensioen gaat en huisman gaat spelen. De was en de plas gaat doen. Daar kijkt Ruthie al naar uit, ze mogen dan officieel samenhokken in de Witte Residentie aan het Rooseveltplein. Tussen hem en haar klikte het enkele jaren geleden onmiddellijk. De vlam sloeg in de pan. Uiteindelijk heeft het weinig zin dat de verliefde tortelduifjes nog langer officieel gescheiden leven. Niemand heeft daar echt lol aan.”

Jarretel : Het is geen geheim dat ex-burgemeester Tsjefaan De Clerck u liever niet meer zag terugkeren. U zit straks samen met zoontje Felix in het schepencollege. Voelt u zich daar gelukkig bij ?

Quickie (zucht) : “Gelukkig ? Hm Kijk, vriend, buitenstaanders en ijverzuchtigen hebben zich daar niet mee te bemoeien. De minnelijke politieke gangster De Clerck is een rancuneuze mens die nog steeds geen goedendag wil zeggen of de hand drukken. Zelf is hij niet zuiver op de graat, herinner u de 4 oktoberzaak van 2005. De brutaalste omkoopzaak uit de Kortrijkse politieke geschiedenis. Maar ik lig niet wakker van het vijandig gedrag van die verdorven kutlul. En de werkloze Felix mag van geluk spreken dat hij aanvaard werd op de TBSK-lijst. Hij was een uitzondering op mijn principe om de juiste mensen op de juiste plaats te zetten. Dankzij tussenkomst van de familie De Clerck geraakte Felix aan een verkiesbare plaats. Niets aan te doen, we moeten nu voort met hem. We zullen afwachten en zien wat het wordt. Maar ik zal geen compassie hebben.”

Jarretel : Heeft u nog ambitie om ooit weer burgemeester te worden?

Quickie : “Ik wil nu eerst een gevreesde voorzitter van de gemeenteraad zijn. En daarna een sterk schepentje. Weer burgemeester worden zal aartsmoeilijk ja zelfs onmogelijk zijn. Ik voorzie dat Ruthie tot 2036 burgemeester blijft en dan het stokje doorgeeft aan een opvolger. Wie zal dat zijn ? De ambitieuze Wouter Allijns maakt de meeste kans. Zelf zal ik op de drempel van mijn pensioen staan, dus, ik zie niet hoe ik ooit nog als burgemeester aan de bak geraak. Mijn politieke toekomst als burgemeester is een doodlopende straat. Ik heb er mij bij neergelegd, bij mijn lot als schepentje en backbencher in het parlement.”

Jarretel : Hebt u nog een wens ?

Quickie :  “Dat Anouk, mijn klein pittig duivelinnetje, mij nog vele jaren tolereert en gaarne ziet.”

Met Brio !

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
De kogel is door de kerk.
Aanstormende burgemeester Ruthie maakte een nooit geziene U-bocht. De monstercoalitie met vier (4) partijen is een feit. Met brio !
Waarom moesten we eigenlijk gaan stemmen ?

Jarretel vroeg de nieuwe burgemeester en schepentjes om een reactie.

Burgemeester Ruthie : “Ik geef toe, ik heb een formidabele U-bocht gemaakt,
maar kon ik anders nadat Axel Ronse van de Vlaamsch Nazionalisten en Maxim Veys van de Sossen zich aan mekaar vastgeklonken hadden ? Ik sleepte een schitterend resultaat in de wacht. Team burgemeester verovert 4 postjes en ik voerde Hannelore in extase met 2 postjes. De postjes, daar gaat het tenslotte om, de postjes en niets dan de postjes. Ik heb de sossen-citroen maximaal uitgeperst zodat Veys zich content moet stellen met slechts één postje, het zijne. Verder heb ik mijn verloofde Wout vanaf 2027 tot huisman bevorderd zodat Quickie opnieuw aan de bak kan geraken. En we gaan 40 nieuwe politiemannen aanwerven. Of er in deze bestuursperiode op de Budatip een nieuwe bib met congrespaleis komt weet ik nog niet, maar dat komt er zeker na 2030. In 2036 hang ik mijn sjerp aan de haak, tijd voor pensioen, en wordt Allijns de nieuwe burgemeester. Vanaf dan zal ik mijn onafscheidelijke verloofde niet op de mond maar op het voorhoofd kussen. Maar misschien ben ik dan aan mijn derde man toe, deze keer ene met wèl veel euroots.”

Schepentje Wout Maddens : “Ik behoud mijn huidige bevoegdheden. Vanaf 2027 ga ik, op onzacht aandringen van mijn verloofde Ruthie, genieten van de drie pensioenen waarop ik recht zal hebben. Drie ! Ik word opgevolgd door Vincent. Ik word dan een willoze huisman voor de was en de plas en zal kookcursussen volgen aan Cintra West. Eindelijk zullen mijn verloofde Ruthie en ik officieel samen kunnen hokken in de Witte Residentie op het Rooseveltplein, waar we nu al informeel samenhokken. Niemand weet dat behalve het huidig stadsbestuur, maar ze knijpen een oogje toe. Mijn verloofde is rost, fris, met zwoele Zulu-lippen, puntige borsten en tepels in erectie. Vroeger vond ik haar onvergelijkelijk mooi, maar nu niet meer. Van haar houden doe ik wel. Bedriegen doe ik haar niet, zij het dat ik veel keure heb bij de meiskes van de kabinetten, het stadspersoneel en de studentinnen van de Kulak. Ik voel mezelf een halfmooie man met wratten en doorploegd gezicht, alhoewel de tijd zijn werk heeft gedaan. Het wordt voortaan een alledaagse liefde tussen ons, met hoogten, laagten en veel sleur. Definitief samenhokken is niet van de poes. Zal het snel bergaf gaan in de liefde na jaren van samenwoonst ? Elke nieuwe dag wordt vanaf 2027 een gevecht tegen huiselijke sleur, kommer en kwel.”

Schepentje Stephanie Demeyer : “Hoera, ik word weer schepentje van trouwerijen, jubilarissen en honderdjarigen. Een droompostje, geen zorgen, geen stress en met veel boerenleute en ontspanning. Alle dagen tussen de ouden van dagen en jubilarissen op de foto in de gazet. Ik wil ook inzetten op een ambitieus seniorenplan met aandacht voor beleving. En de saaie oudemannenclub wil ik van een kleine subsidie voorzien. Voorzitter Luc-André is in zijn nopjes. Kortom, ik zal even dolle dagen en pret beleven als tijdens mijn eerste schepenpostje.”

Schepentje Wouter Allijns, gemeenzaam ‘de blonde god’ genoemd : “Man, man, wat heb ik hoerechance gehad zeg ! Schepentje van Wembley, sporthallen, sinksenforen, handelsforen en jaarmarkten. Plus financies, personeel en evenementen. Een hele boterham. Mijn aantal voorkeurstemmen is niet om over naar huis te schrijven, Quickie heeft er meer. Maar de genereuze Vincent offerde zich op, liet mij voorgaan en zo geraakte ik aan mijn geliefkoosd schepenpostje. Ik stond even op de drempel van de bedelstaf. Mijn vrijerscapaciteiten zouden smelten als sneeuw in de zon indien ik niet langer de nouveau-riche zou kunnen uithangen. Het zou gedaan zijn met mijn jacht op de blonde godinnen en halfvolwassen meiden uit de Kortrijkse singlereservoir. Dankjewel lieve Vincent ! En vergeet niet : in 2036 word ik burgemeester.”

Schepentje Hannelore Vanhoenacker : “Als tjevinne word ik schepentje van samenleven, ruimtelijke ordening en boeren. Geen morzel landbouwgrond mag nog verkocht worden voor natuurgebied of bossen. Toen Ruthie en Quickie mij een jaar geleden vroegen om samen op één lijst te gaan staan, moest ik geen twee keer nadenken. De enige kans om het ooit tot schepentje te schoppen. Het is gelukt. Wat een geluk ! Ik jouisseer van opwinding, de extase stroomt uit mijn lijf. Mijn voortschrijdend afvallig katholiek maar libertijns gedachtengoed mag niet verward worden met de seksuele excessen en exploten van de door mij verafgode politieke leermeester Quickie, die ik mateloos bewonder. Wat ben ik hem dankbaar!”

Schepentje Felix De Clerck : “Eindelijk ben ik van straat geraakt, eindelijk brood op de plank, ik word schepentje van cultuur, een onvervalst luiaardspostje, al zeg ik het zelf. Vroeger beoefende ik niets dan ersatz postjes in de culture sfeer, speciaal op voorspraak van mijn pappie Tsjefaan in het leven geroepen om mij van de straat en van de cocaïne te houden. Cultuur is echt mijn dada. De wereld van de kunst en cultuur wordt geleid door een bende zwakzinnigen en in die wereld wil ik mij bewijzen. De mensheid wil misleid worden, dus wordt zij misleid. Ik beschik over enig gezond verstand om de zaken ten goede te keren. Met zijn tentakels tot in de hoogste politieke en culturele regionen en met zijn kennis van het reilen en zeilen in de culturele wereld zal pappie Tsjefaan mij met raad en daad bijstaan. Zonder Tsjefaan ben ik niks, kan ik niks. Totaal niks. Ben ik een nietsnut, al zeg ik het zelf.”

Schepentje Giovanny Saelens : “Ik word schepentje van sociale zaken. Door Axel Ronse word ik als super intelligent, welbespraakt en hooggeleerd aanzien, kortom ik ben zijn chouchou. Verder valt er niet veel over mij te vertellen, ben een beetje een grijze muis die staat voor gezag en orde. Ik hou niet van excessen noch van tafelspringerij, maar ik wil dat de zaken vooruitgaan en ik haat inhoudsloze woordenkramerij. Ik neem de bevoegdheden van ex-schepentje De Coene over, een schepen die door iedereen hartstochtelijk gehaat werd door zijn moeilijkdoenerij en zijn dikkenekkerigheid. De Coene werd dan ook door de onbuigzame Ruthie met stille dwang naar de uitgang geleid.”

Schepentje Trui Steenhoudt : “Ik ben een beetje een geval apart. Als simpel en bescheiden meiske geboren en getogen in de achterstandsbuurt Overleie wist ik al van jongs af aan de doodgewone volksmens tot vriend te maken. Tussen de basse classe van Overleie voel ik me als een vis in het water, het is mijn biotoop en ik ga nooit buiten de deur zonder mijn proletariërssmile op te zetten. Dat ik het nu tot schepentje van openbare werken en mobiliteit geschopt heb is te danken aan mijn leermeester Ronse die afstand deed van zijn postje om mij op het schavot te hijsen. Axel is een crème van een vent, cijfert zich volledig weg, heeft het wat moeilijk met intieme vrouwelijke relaties, maar die àlles opoffert voor het welzijn en welbehagen van zijn acolieten. Dat ik nu plotsklaps beland ben in de hoerenkeet van de Kortrijkse politiek kan ik nog altijd bijna niet geloven. Maar ik zal er zijn als de plicht mij roept. Ik wil nog meegeven dat ik het postje van schepentje bloedserieus neem en dat ik wekelijks zitdag zal houden op zaterdag tussen tien en twaalf in mijn stamkroeg De Groene Kikker op Overleie.”

Schepentje Maxim Veys : “Ik word schepentje van vergrijzing en opwarming en van natuur en bossen. Ik wil de opwarming van grootKortrijk tot één en een half graden beperken. Verder wil ik een minibos op de Grote Markt, op de dak van de K en een maxibos in Sente en op het Schouwburgplein. Ook ik heb hoerenchance gehad en zo word ik schepentje. Het scheelde geen haar, maar Axel Ronse hield voet bij stuk. En daar stond Ruthie dan, het was met mij of de chaos. Aangezien mijn partij en ikzelf totaal overbodig zijn voor de meerderheid moest mijn partij zich content stellen met maar één schamel schepentje met inhoudsloze bevoegdheden. Ik word een onbeduidend schepentje, ik had geen andere keuze. Ik heb ervoor gekozen mijn parlementair mandaat aan de haak te hangen, dat moet zo van mijn partij, om schepentje te worden. Dat was geen gemakkelijke keuze, maar de coalitiepartners eisten dat van mij omdat ik de enige intellectueel van de Kortrijkse sossen ben, behalve de onvermurwbare doctrinaire partij-ideoloog doctor Marc Lemaitre, die heel strak in de leer staat. Partijliefde berust niet op eigenbelang maar op een zekere angst voor verdoemenis en die verdwijnt nooit.”

Monstercoalitie (3)

Waltkortrijk

Ruthie heeft woord gehouden : monstercoalitie met 4 partijen. Met brio !

Burgemeester :

Ruth Vandenberghe, alias Ruthie

schepentjes :

Wout Maddens, TB
Stephanie Demeyer TB
Wouter Allijns TB

Felix De Clerck, CD&V
Hannelore Vanhoenacker CD&V

Giovanny Saelens, N-VA
Trui Steenhoudt N-VA

Maxim Veys, Vooruit

Quickie wordt gemeenteraadvoorzitter.

Axel Ronse wordt minister in de Arizona regering.

Monstercoalitie (2)

Waltkortrijk

PERSBERICHT

REACTIE COALITIE TBSK, N-VA EN VOORUIT

Team Burgemeester Stadslijst Kortrijk, N-VA Kortrijk en Vooruit Kortrijk hebben laten weten een coalitie te gaan vormen in Kortrijk.

“In Kortrijk wordt een monstercoalitie gevormd met het Vlaams Belang als enige echte oppositie. Het is een driekoppige draak waarbij dezelfde partijen gewoon verder doen alsof er geen verkiezingen hebben plaatsgevonden”, reageert Wouter Vermeersch (Vlaams Belang). “De rechtse campagne die werd gevoerd door N-VA, tegen de eigen coalitie in, bleek niet meer dan een schijnbeweging om toch maar gewoon aan de macht te kunnen blijven. De Kortrijkzanen stemden massaal rechts en centrumrechts maar zullen uiteindelijk weer door de socialisten van Vooruit bestuurd worden. Het duidelijk signaal van de kiezer wordt daarmee genegeerd. De inhoud doet er helemaal niet toe, het zijn uiteindelijk gewoon de postjes die tellen. Deze monstercoalitie mag zich aan stevige oppositie verwachten van een versterkt Vlaams Belang: constructief als het kan, weerbaar als het moet!”

Wouter Vermeersch
Vlaams Belang Kortrijk

Monstercoalitie (1)

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
.
.monstercoalitie te Kortrijk

Ruthie : “Ik ben inderdaad roemloos door de knieën gegaan. Het wordt een monstercoalitie met vier partijen : de liberalen, de tjeven, de Vlaamsch Nazionalisten en de Sossen. Ik geef toe : geen staaltje van politieke bekwaamheid. Een nachtmerrie. Vreselijk. Het worden geen vrolijke jaren, maar zes vreugdeloze jaren waarin ik besef dat ik ten prooi ben gevallen aan zelfdestructie en eigenbelang. Vooraf aan de komende onderhandelingen werden de schepenpostjes al netjes verdeeld : Ikzelf, burgemeester, schepentjes Wout Maddens, Felix De Clerck, Hannelore Vanhoenacker, Stephanie Demeyer, Giovanny Saelens, Trui Steenhoudt, Billy Buyse en Joost Bonte. De sossen hebben Philippe De Coene geloosd en ook Quickie valt uit de boot, het enig lichtpuntje in deze droeve geschiedenis. Quickie wordt gemeenteraadsvoorzitter, een troostprijs.”

Gedeputeerde Kelly

Waltkortrijk

 

 

 

 

 

Kelly Detavernier van de Vlaamsche Nationalisten wordt gedeputeerde in het West-Vlaams provinciebestuur.

Kelly : “Ik heb inderdaad gekozen voor het postje van gedeputeerde. Een schepenpostje is bijlange geen certitude, dus kies ik eieren voor mijn geld. Ik moet het financieel met wat minder doen, maar gedeputeerde zijn is een luxepostje. Men moet er zich niet doodwerken, het is geen hondenstiel. Bovendien geniet een gedeputeerde van een hoger sociaal aanzien en dat vind ik belangrijk. Vanuit het provinciebestuur zal ik mooie dingen kunnen doen. Zoals de reglementering inzake de kweek en de slacht van het West-Vlaams rood/bruin koeienras, de verdelging van de muskusrat in de West-Vlaamse grachten en waterlopen, de ontharding van de speelplaatsen van de provinciale scholen en zoveel mooie dingen meer. Ik leg de eed af op 2 december en ik zal meerdere dagen aan een stuk in Brugge moeten vertoeven. Ik neem dan een ‘kamer voor reizigers’ in hotel ’Bla Bla’, een afspanning voor politieke zwervers en verlaten huisvrouwen. Ik zal daar geen misbruik van maken. Na de bakerpraatjes over mijn relatie met mijn politieke mentor Axel Ronse is de job van gedeputeerde een welgekomen rustpunt in mijn politieke hoogvliegers carrière. Axel is gewoon niet slecht genoeg om een volkomen huwelijk met een liefhebbende man en drie kids in de gracht te rijden. Ach, laat de addertongen de pleurus krijgen.”

Petitie

Waltkortrijk

..
.
.
.
.
Geachte heer formateur, 

Wij zijn Veronique Vandewalle van het Parkhotel Kortrijk, Ubbe Descamps van kledingketen Brooklyn en chef-kok Vincent Beernaert van Restaurant Vincent en samen met heel wat collega-handelaars stelden wij de voorbije dagen met verwondering vast dat de gesprekken om tot een nieuw Kortrijks stadsbestuur te komen, vast zitten.   

Als handelaars kruipen we daarom in onze pen om onze bezorgdheid publiek te maken.  

Tijdens de verkiezingen hoorden we zowel bij N-VA als bij Team Burgemeester Stadslijst Kortrijk vele goede voorstellen voor de handelaars in onze stad.  

Bij N-VA was er de terechte aandacht voor voldoende bovengronds parkeren. Ook het belang voor de horeca van een sterke beurswerking op Kortrijk Xpo kwam aan bod en er was de belofte aan de handelszaken in de Doorniksewijk voor ruimte voor tweerichtingsverkeer. 

Bij Team Burgemeester Stadslijst Kortrijk lazen we dan weer een eengemaakt ondernemersloket om vragen van handelaars met de stad nóg gemakkelijker te maken, een dag met gratis ondergrondse parking om shoppen tijdens de week te stimuleren en veel activiteiten in de stad om bezoekers te lokken zoals deze week met Wonder Festival en Boektopia. 

Bij beide partijen was er ook de aandacht voor een beter mobiliteitsplan en een betere bereikbaarheid van onze stad. Die bereikbaarheid was de voorbije jaren vaak zoek door de vele omleidingen en vreemde circulatieplannen. Met alle gevolgen van dien voor de handelaars.  

Het lijkt ons dat N-VA en Team Burgemeester Stadslijst Kortrijk inhoudelijk op dezelfde lijn zitten als de Kortrijkse handelaars en we hopen en vragen u dan ook met aandrang om deze coalitie met enkel de twee partijen N-VA en Team Burgemeester Stadslijst Kortrijk minstens grondig te onderzoeken en alle kansen te geven.  

We wonen en werken in een geweldige stad die de voorbije jaren alleen maar beter is geworden. Zet onze groei en welvaart nu niet op het spel en zet jullie over persoonlijke meningsverschillen of nationale belangen en doe wat het beste is voor Kortrijk.  

Hoogachtend, 

Veronique Vandewalle
Ubbe Descamps
Vincent Beernaert 

Veronique Vandewalle, Ubbe Descamps, Vincent Beernaert    Neem contact op met de schrijver van de petitie

 

Onderteken deze petitie

Door te ondertekenen, ga ik ermee akkoord dat Veronique Vandewalle, Ubbe Descamps, Vincent Beernaert alle informatie kan zien die ik op dit formulier verstrek.


 
Ik geef toestemming om de gegevens die ik op dit formulier verstrek te verwerken voor de volgende doeleinden:

 
 

Axel minister

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
.
Axel Ronse (N-VA) : “Ik zal de komende 2 weken de onderhandelingen in alle stilte en totale discretie verder voeren. Ik reken ook op diezelfde discretie van de gesprekspartners aan tafel. Ik blijf de ambitie hebben om een sterke, breed gedragen coalitie op de been te brengen waarvan Ruthie, als absolute stemmenkampioen in Kortrijk, de burgemeester wordt. Vertrekkende vanuit de programma’s van de verschillende partijen moeten we zeker kunnen komen tot een gedragen akkoord dat de basis vormt voor een sterk en vooral scherp bestuursakkoord voor de komende zes jaar. Het feit dat TBSK zowel aan eerst N-VA als daarna aan Vooruit een zeer concreet aanbod deed om een bipartite te vormen bewijst dat het inhoudelijk en scherp kan met drie. De daadkracht is duidelijk bij alle drie aanwezig. Zelf word ik geen schepen in de nieuwe coalitie met drie partijen. Mijn politieke ambities liggen hoger. Op nationaal vlak heb ik uitzicht op een ministerpost.”

Ruthie blijft bij haar gedacht

Waltkortrijk

.
.
.
.
.
.
.
.
Reacties over de Kortrijkse politieke toestand.

Ruthie : “Axel Ronse wil per se een monstercoalitie, vier partijen met name de liberalen van Team Burgemeester 10 zeteltjes, de Tsjeven 8 zeteltjes, de Vlaamsche Nazionalisten 8 zeteltjes en de Sossen 7 zeteltjes. Dat zie ik totaal niet zitten. Ik blijf bij mijn gedacht : Team Burgemeester-Stadslijst Kortrijk plus de Vlaamsche Nazionalisten van Axel Ronse. De Sossen moeten naar de oppositie. Ik ben helemaal uit mijzelf tot het inzicht gekomen dat een monstercoalitie tot verwatering van het programma leidt en Vlaamsch Belang tot quasi enige oppositiepartij. Zeer gevaarlijk. Uit welingelicht bron heb ik vernomen dat er van hogerhand druk wordt uitgeoefend op Ronse, hetgeen zijn standpunt verklaart. De absolute macht van één man, Bart De Wever, is nefast voor de goede democratische gang van zaken in het stadsbestuur van Kortrijk. Ik verlaat nog liever definitief de politiek dan toe te geven aan de oekazen van De Wever. Ronse moet tonen een man met ballen te zijn en niet te zwichten voor de bevelen van hogerhand. Of speelt Ronse voor dweil ?”

Axel Ronse : “Ik wil het niet langer verduiken dat ik op bevel van mijn nationale voorzitter in Kortrijk het spel speel zoals ik het speel. De eerlijkheid gebiedt mij te bekennen dat mijn politieke carrière afhangt van mijn volgzaamheid om de bevelen van Bart stipt op te volgen. Ik hoef zelfs helemaal geen schepentje te worden, mijn politieke toekomst ligt op een veel hoger vlak, het nationale waar ik een belangrijke rol zou toebedeeld krijgen, dat ik nu of na de volgende verkiezingen tot het ministerambt zou worden geroepen of dat ik een andere lucratieve job met hoog aanzien mag verwachten. Wat daar op hoger vlak achter steekt weet ik niet, behalve dat Bart en Connor twee handen op één buik zijn. Ik ga voor het allerhoogste. En dus moet Ruthie plooien.”

Maxim Veys : “Kijk, voor mij is het simpel. Ik plooi mij volledig naar de wensen van Ruthie en Axel en slik mijn programma volledig in. Voor een Sos telt maar één ding : er bij zijn, koste wat het kost. De macht en niets dan de macht. Veel discussie en overleg komt daar niet aan te pas. Ik kan en wil Ruthie programmatorisch niet afvallen. Haar vakmanschap en daden zijn niet zo groot, maar ze is wel een vrouw met ballen die vlug ziet waar de klepel hangt. Ik vertrouw op haar gezond verstand om tot inzicht te komen dat wij van de Sossen geen eisen stellen en de coalitie alleen maar kunnen versterken. Wij zijn content met twee schepenzeteltjes, desnoods maar één als het erom spant.”

Quickie : “Sinds die luchtgitaar en pipi affaire zit ik op een dood spoor. Mijn voorkeurstemmen zijn compleet ingestort en ik haal nu zelfs minder dan een lichtgewicht als Stephanie Demeyer. De bazige Ruthie gunt mij zelfs niet het kleinste schepenzeteltje. Ook mijn vriend Wouter Allijns valt uit de boot. De jongen mikte opnieuw op een schepenzeteltje, maar het mag niet zijn. Te weinig stemmen. Kwatongen beweren dat Wouter te weinig geconcentreerd is op zijn job en te veel achter de meiskes aanzit. De willige meiskes zijn gek van Wouter, de blonde God. Daardoor zou hij bij de Kortrijkse middenstanders veel aan populariteit ingeboet hebben. Maar is dat wel waar ? Is het tegenslag ?”

Piet Lombaerts : “Ik werd plots gebombardeerd tot woordvoerder van het onderhandelingsteam van politiek roofdier Axel Ronse. Geen vriend. Ik moet die afgelikte vent niet en ik twijfel eraan of ik die taak zal opnemen. Veel liever zou ik uit de partij en de politiek stappen. Ik ben het beu en heb werk genoeg in mijn advocatenjob. Een stemmenkanon ben ik niet en ik moet mij tevreden stellen met de kruimels die van de tafel vallen. Geen dankbaar postje, veel eer valt er niet te rapen. Ik heb het niet ver geschopt in de politiek, hoogstens raadsvoorzitter, een zeer oneervolle job waarbij men zich maandelijks door de oppositie moet laten uitkafferen.”

Kelly Detavernier : “Bij tegenslag in het stadsbestuur zou ik gedeputeerde worden, maar nu een schepenpostje mij niet meer kan ontglippen weet ik wat te kiezen. Het best betaalde. In het Kortrijks roddelcircuit gaan geruchten over mijn relatie met schepentje Axel Ronse. Het is niet omdat we maandelijks na de gemeenteraad goedgemutst samen arm in arm het Kortrijkse nachtleven intrekken dat er iets onbehoorlijks aan de hand zou zijn. Ik ben gelukkig getrouwd nietwaar, we zijn gewoon heel dikke kameraden, verre van geliefden, al kan ik aannemen dat sommige vrouwen vallen voor de charmes en avances van de heteroseksuele Axel met het naïef gezicht en de verraderlijke glimlach, van wie wordt geroddeld dat hij het bijzonder moeilijk heeft om aan een vaste relatie te geraken. Meer durf ik daar niet over vertellen. Ik ga natuurlijk niet gek doen en in de Kortrijkse kroegen rondjes geven aan Jan en alleman. Of veel te dure kleren kopen, om roddels te vermijden ‘waar haalt zij al die euroots?’. Nee, zo stom ben ik niet. Ik ga mij bescheiden gedragen en met veel goesting aan mijn nieuw schepenpostje beginnen.”

Befehl ist Befehl !

Waltkortrijk

 

 

 

 

 

Axel Ronse wil mordicus samen met de sossen in het Kortrijks stadsbestuur.

Axel : “kijk, het zit zo. Ik ben de speelbal van mijn nationale voorzitter. Na een telefoontje van Bart is het duidelijk wat mij te doen staat. Mij vastklinken aan de sossen is de opdracht, zoniet worden de lucratieve lijnen met ‘Brussel’ doorgeknipt en mag ik een politieke carrière op hoger niveau vergeten. Dat ik daarvoor twee belangrijke breekpunten met name de parkings Roosevelt en Dam en de kwestie van de trambus en éénrichtingsverkeer in de Doorniksewijk moet inslikken, het zij zo. Als ik weiger de bevelen van mijn voorzitter op te volgen zal ik in mijn politieke carrière levenslang geboycot worden. Ik weet dus wat mij te doen staat. En Ruthie, die nog geen uitzonderlijke staaltjes van bekwaamheid leverde, moet niet té hoog van de toren blazen. Team Burgemeester verloor vijf zeteltjes. Gelukkig hadden ze de tsjeven die één zeteltje wonnen. Wij wonnen er vier. Mijn relaties met de Kortrijkse sossen zijn opperbest, al moet ik toegeven dat er nu eenmaal altijd een paar slechteriken tussen zitten. Met Maxim Veys kan ik goed over de baan en ook de plaatselijke partij-ideoloog doctor Marc Lemaitre kan ik best pruimen. De omstandigheden dwingen de Kortrijkse sossen om water in hun wijn te doen en zich neer te leggen bij de overmacht van de meerderheid. Ruthie moet nu laten blijken dat zij de kwaliteiten van de sossen waardeert door hen mee te nemen in de coalitie. Spannend !”

Verkiezingsbeloftes

Waltkortrijk

 

 

 

 

 

Tijd voor verkiezingsbeloftes. Zaken waarop je mij persoonlijk mag afrekenen als ze niet in het bestuursakkoord voorkomen.

1/ er moet en zal versterking komen van het politiekorps. 40 mensen. Dat betekent 4 miljoen per jaar.

2/ investeringen gaan prioritair naar fiets- en voetpaden. die moeten echt in sneltempo vernieuwd en aangepakt worden.

3/ er gaan pak meer middelen naar extra capaciteit om de stad & deelgemeenten proper te houden

4/ aantal bovengrondse parkeerplaatsen blijft behouden. Je kan auto niet wegdenken uit stadscentrum en deelgemeenten. Bv Dam & Rooseveltplein behouden de parkeerplaatsen.

5/ op de Budatip komt geen bib van 40 miljoen euro, ook geen betaalbaar wonen project. Wel een stadspark. De bib in de Leiestraat is meer dan ok, en we versterken vooral de bib werking in de deelgemeenten alsook onze bib werking zoals Letterzetter

6/ Doorniksewijk behoudt tweerichtingsverkeer en parkings

7/ site XPO is site om beurzen uit te bouwen. We trekken daar dan ook volop die kaart. Altijd & onvoorwaardelijk. Als KVK om een stadion vraagt dan zullen we hun voorstel bekijken maar zolang ze dat niet zelf vragen of niet met voorstel komen is dit zonder voorwerp.

8/ We gaan voor 250 eigentijdse (gerenoveerde en nieuwe) kamers in onze woonzorgcentra en 100 extra plaatsen in de kinderopvang

9/ persoonlijk stokpaardje: we blijven gas geven op cultuur. Antigone en kunstencentrum BUDA verdienen Vlaamse steun voor infrastructuur en daar ga ik me in Brussel voor smijten. We zetten door met onze kandidatuur voor Culturele Hoofdstad (mentaal welzijn is ons thema) en geven voor onze lokale talenten een podium. We plukken ook de vruchten van de investeringen van de voorbije 6 jaar: mooiste Schouwburg Kortrijk van Vlaanderen heropent en Abby Kortrijk opent. Knallen.

10/ we spreken ouders aan op hun verantwoordelijkheid. Aanwezig zijn op oudercontact, kinderen zindelijk maken, leren fietsen, we koppelen er sociale voordelen aan. We pakken ook vooroordelen tegen nieuwkomers aan. Niet op een blinde manier met praktijktesten. Wel doordacht en effectief , we hebben daarvoor de juiste kandidaten.

11/ Deze komende 6 jaar worden wat ons betreft die van de kerntaken. Titel van bestuursakkoord mag gerust zijn ‘Terug naar de kern’. In alles wat we doen. De stad is de voorbije 12 jaar zeer aantrekkelijk geworden, laat ons ervoor zorgen dat het zalig wonen blijft hier.

We zullen pas geslaagd zijn als mensen opnieuw geloven in ‘de politiek’ , dat is niet alleen mijn missie, dat is de missie van onze 41 N-VA Kortrijk kandidaten. Met hen campagne mogen voeren is de grootste eer die mij ooit te beurt viel.

We knallen door. Tot zondag

Axel Ronse
N-VA

Impasse

Waltkortrijk

Persbericht

REACTIE COALITIEVORMING KORTRIJK

Op een in der haast bijeengeroepen persconferentie kondigde Ruth Vandenberghe (TeamBurgemStadslijst) op vrijdag 25 oktober 2024 een coalitie aan met N-VA. Dit na een week van geruchten en politieke hoogspanning, onder andere over de schepen-ambitie van Vincent Van Quickenborne (Open VLD -TeamBurgemStadslijst). De patstelling werd echter compleet toen N-VA dezelfde avond nog liet weten het voorstel van Team Burgemeester te weigeren en zich vast te klikken aan de socialisten van Vooruit.

“De coalitievorming in Kortrijk is in een impasse beland, tegenstrijdige verklaringen volgen elkaar op. Ruth Vandenberghe lijkt er al niet in te slagen om haar eerste opdracht tot een goed einde te brengen. N-VA lijkt dan weer van plan om, net zoals in 2018, de kiesuitslag straal te negeren en de coalitie met Team Burgemeester en socialisten gewoon verder te willen zetten. De nationale afspraken tussen De Wever en Rousseau wegen sterker door dan de lokale inhoud. Daarmee wordt duidelijk dat de N-VA met haar kritiek op de eigen coalitie en het beleid van de socialisten de Kortrijkse kiezer een rad voor de ogen heeft gedraaid. In Kortrijk kan werkelijk alles, behalve luisteren naar de kiezer!”, stelt Wouter Vermeersch (Vlaams Belang) in een eerste reactie. “Wij, bij Vlaams Belang, blijven alvast bereid tot constructief overleg om een uitweg te vinden uit deze impasse.”

Naam: Wouter Vermeersch
Organisatie: Vlaams Belang Kortrijk