.
.
.
.
.
.
.
.
Wat vinden wij hier in onze mailbox ?

Bedenkingen bij de recente  – door welke reflecties ook geïnspireerd – stemmingmakerij vermomd als “enquête” in HLN.

Even wat sociologische toelichting.

Een enquête of bevraging is een manier van onderzoek doen, waarbij gebruik wordt gemaakt van een vragenlijst, die aan meerdere personen wordt voorgelegd. Deze personen kunnen de hele doelgroep vormen, of zijn gehaald uit een representatieve steekproef. Het onderzoek kan gaan om zowel feiten als meningen (zoals bij een opiniepeiling zoals voor of tegen x of y)). De uitslag van een enquête kan op zichzelf gehouden worden, maar dient meestal ter ondersteuning van andere gegevens.

Een enquête is meestal anoniem en het resultaat is een gemiddelde van meningen. Een al dan niet geslaagd resultaat is afhankelijk van de mate waarin de steekproef van een doelgroep representatief is, en in hoeverre de antwoorden op de enquêtevragen bijdragen aan het onderzoek.

Een enquête kan bestaan uit open vragen, meerkeuzevragen of een combinatie van beide. Bij onderzoek naar feiten (kwantitatief onderzoek) wordt met name van meerkeuzevragen gebruikgemaakt, terwijl in onderzoek naar meningen (kwalitatief onderzoek) eerder gebruik gemaakt zal worden van open vragen waarop de antwoorden gemotiveerd of gefundeerd dienen te zijn.

Wil in het kader van deze wetenschappelijke definitie aub ophouden met de tendentieuze stemmingmakerij van de gratuite opiniepeilingen in HLN die alles behalve beantwoorden aan deze criteria.

Een enquête die naam waardig moet bijdragen aan het onderzoek waarvan in het geval van voor of tegen de knip of het behouden, afbouwen of vermeerderen van het aantal fietsstraten (van meningen dus) hoegenaamd geen sprake is. Het onderzoek houdt rekening met alle aspecten en factoren inherent aan de probleemstelling zoals bijvoorbeeld alle gevolgen van het ondernemen van een actie (bijvoorbeeld wat zijn de verkeerstechnische consequenties van het ongedaan maken van de knip), de door deskundigen gemotiveerde en gefundeerde actie (waarom de knip ongedaan maken of waarom de knip behouden, vragen die behandeld moeten worden door een panel van deskundigen, te weten een demograaf, een verkeersdeskundige, een urbanist)), het perspectief van de al of niet genomen actie (toekomst, evolutie).

Zolang die vragen niet beantwoord of tenminste behandeld worden heeft de opiniepeiling zoals nu aangediend in de krant niet de minste waarde en mogen vragen gesteld worden rond de objectiviteit ervan, de inspiratie die ervan aan ten grondslag ligt en de uiteindelijke intenties.
Niemand heeft iets aan de gratuite mening van de vox populi zoals niemand iets heeft aan ongefundeerde vrijblijvende “voor of tegen”…
De argumenten vanuit politieke hoek zijn – hoe kan het anders – politiek geïnspireerd en  kunnen dus door welke oppositie dan ook onmiddellijk gecontesteerd worden.

Het “gelijk” van de meerderheid kan in bepaalde gevallen niet opwegen tegen de visie, de inzichten of de belangen van de minderheid waaraan het die meerderheid niet zelden ontbreekt.
Misschien moet daar eens over nagedacht worden, waarmee schrijver dezes geen stelling inneemt.

Dank u.

Stefan Vancraeynest
Bissegem

.

Dewinter bij Vlaams Belang is het blok aan het been van de Vlaams-nationalisten.
De leiding van Vlaams Belang koos als perverse bondgenoot het cordon sanitaire. Aan de top
van VB staat almachtig ……Filip Dewinter. Eigenlijk was hij een ontgoocheling voor Karel Dillen,
omdat die volgens de nationalisten NIET aanvaardbaar was en er geen greintje idealisme te
bespeuren viel. Omdat iedereen VB aanvalt, moet er eenheid bewaard worden en wordt kritiek
op de leiding niet geduld. Deze straatwetmatigheid houdt zelfs intellectuelen die lid van VB zijn,
onder hypnose. Alleen het vreemdelingenthema en zijn 70 punten tellen voor Dewinter.
Het grootste slachtoffer is ….. de Vlaams-nationalist.
Er is uiteraard nog Gerolf Annemans, die wel voorzitter werd, maar moest afdruipen en bij
andere confrontaties met Dewinter moest hij ook telkens het onderspit delven qua gezag en
beschouwt Dewinter, zonder diploma, iedere universitair als een bedreiging. Dewinter heeft ook
een structuur uitgebouwd binnen de kaders van VB, om Stalin jaloers te maken. Annemans
heeft twee fouten: hij laat zijn eigen mensen binnen de kortste keren vallen en komt zijn
beloften niet na, uit zelfbehoud en vrees voor de toorn van Dewinter. Uiteraard is het voor
Annemans niet bevorderlijk om zich met degelijke mensen te omringen. Bij geschillen tussen
medewerkers zorgde hij nooit voor een rustpunt, maar middels deze perfide methode rekende
hij dan af met betrokkenen als hij het kon gebruiken. Divide et impera. De definitie van politiek
formuleert Annemans als volgt:” In de politiek gaat het niet om kwaliteit, maar om macht,
connecties en geluk.”
De Dewinterianen passen ook rigoureus de werkwijze toe van baasje. Na zijn korte passage bij
Lijst Dedecker van Wouter Vermeersch omdat Jean-Marie hem liever kwijt dan rijk was,
importeert hij zonnepanelen uit China (misschien via de Chinese connecties van Dewinter?).
Maar de handel is zodanig lucratief, vooral als men moet bijpassen, dat hij ermee stopt. Dan
maar solliciteren bij Vlaams Belang. Annemans zat in het Europees Parlement en Dewinter had daar
nog te weinig controle over. Dus Vermeersch wordt Parlementair medewerker van Annemans.
Vlaams Belang-Kortrijk is al decennia ziek omwille van de vriendjespolitiek, wat ook nu nog het geval is.
De belofte van een parlementair mandaat aan Maarten Seynaeve, de vorige voorman in Kortrijk
werd niet gerespecteerd en men gaf toen de voorkeur aan iemand waarvan men later de
parlementaire onschendbaarheid ophief. Seynaeve gaat dan maar samen met nog een VB
verkozene als onafhankelijke zetelen. Met de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 in verschiet
in Kortrijk, wordt Vermeersch als leider door het strot van het VB-bestuur Kortrijk geduwd door Sintobin.
Het thema van de verkiezingen is de moskee in Kortrijk en de uitslag is gunstig.
Vermeersch trek de problematiek rond de moskee volledig naar zich toe, met als gevolg dat het
niet de buurt is die tegen de moskee is maar het VB, het resultaat is minder slaagkansen. Het
buurtcomité tegen de moskee en de organisatie van Zwientjeskeremesse verdwijnen. Uiteraard
komt de moskee er en kan Vermeersch verder electoraal teren op de overlast. Ondertussen
bouwt hij zijn macht in het VB-Kortrijk verder uit met een sociaal onaangepast gedrag zoals
Dewinter het graag ziet, met minachting voor de lokale militanten. Het is overduidelijk dat hij
hen als naïevelingen beschouwd, nuttige idioten ten dienste van de almachtige leiders.
Daarentegen worden backbenchers en incompetente fluweelzitters geprojecteerd in het
parlement. Parlementairen die niet in staat zijn zelf een interpellatie te schrijven. Terwijl
iedereen op zijn hoede is, verkoopt Dewinter verder zijn product: namelijk zichzelf als politicus.
Uitspraken van Dewinter zijn: “Ik provoceer graag – Ik wil reacties uitlokken, eeuwig reageren,
de zaak doen escaleren – Ik gun niemand iets.” Zijn snoepreisjes naar landen en regeringsleiders
waar hij niets te zoeken had, lokken wel zijn broodnoodzakelijke reacties uit. Hij is een muis die
graag poseert naast een olifant in de overtuiging dat niemand het verschil ziet. Analoog
choqueert Vermeersch ook graag. Wat was de meerwaarde op de 11 juliviering van een Franse
veroordeelde extremist op de eerste rij? Zelf Jean-Marie Dedecker maande Vermeersch aan
naar aanleiding van een klacht tegen Vincent Van Quickenborne gebaseerd op leugens,
die persoon zijn excuses aan te bieden.
25 keer heeft Vermeersch zijn kandidatuur gesteld om twee mandaten op te nemen bij AjKo wetende dat hij nooit zou verkozen worden,
onder de mom dat VB daar zijn wettelijke controle moet kunnen uitoefenen. 25 keer!
Geen enkele fractie, ook een gereduceerde van 5 naar 3, geen enkel bestuur of achterban van een politieke partij zou dat
toelaten. Toch gebeurt het ! Dat is mogelijk dank zij een narcist met het hybris-syndroom,
omringd door individuen die zich gedragen als pannenkoeken op pantoffels.
In Hamlet schreef Shakespeare:” Something is rotten in the state of….”
VB stelt zich voor als een partij die ook een beleid kan voeren. Maar Dewinter weet dat zijn
politiek optreden een coalitie vormen uitsluit. Door Dewinter heeft VB minder macht dan zijn
electorale sterkte. Hoewel de standpunten van N-VA nauw aansluiten bij die van VB, zoekt N
VA geen aansluiting met VB, door het decennia durende provocerende optreden van Dewinter
is hij onaanvaardbaar. De politieke macht van Dewinter is intrinsiek, wat hem goed uitkomt.
Stopt hij zijn kwetsende en nodeloos provocerende stijl, dan is zijn positie aangetast. Zijn
immigratiebeleid kan anders, zelfs met een beter resultaat. Hoe zal VB reageren als Dewinter in
zijn Antwerpen bij de volgende verkiezingen N-VA en PVDA moet laten voorgaan? Ook in
Kortrijk staat geen enkele partij te springen om met Vermeersch een coalitie te vormen.
VB zou toch moeten beseffen dat met het grootste kiespotentieel van alle partijen, gelegen
tussen de 34,4 % en 38,6 % dit potentieel omzetten in reële kiezers nu niet mogelijk is.
Door het cordon sanitaire niet weg te werken, gebruiken tegenstrevers het cordon om zich te
legitimeren VB-leden aan te pakken, tot broodroof toe. Dat manifesteert zich op die wijze dat
heel wat leden van VB pas actief worden na hun op pensioenstelling. Vermeersch wil uiteraard
ouderen met bagage weg, ze doen altijd zo vervelend, oudjes interesseren hem geen zier.
Ik richt mij nu in het bijzonder naar de proteststemmers en de malcontenten, hun hoop in
bange dagen niet te stellen in VB en een alternatief is er niet met politici die niet weten
waarvoor ze staan. Nu er geen opkomstplicht meer is, vermoed ik dat er veel mensen het
stemmen aan zich zullen laten voorbijgaan. Ik citeer Coluche: ”Si voter changeait quelque chose,
il y a longtemps que ça serait interdit.” Aan de VB-adepten raad ik aan het boek: ”VLAAMS
GEBLOKKEERD – het onthullend insidersverhaal van een ex-blokker.” Van Geert VAN CLEEMPUT te lezen.

Jacques Demeersseman – Onafhankelijk Gemeenteraadslid Kortrijk

.
Steniging.

Het zal u misschien verwonderen maar ik lees graag in de Bijbel. Niet omdat ik nog eens de Goede Boodschap wil nalezen, deze is genoegzaam bekend, of dat ik via bijbelstudie de status van Godsgeleerde wil bereiken. Nee hoor, het is me om de mooie verhaaltjes te doen. Oud of Nieuw testament, het maakt niet uit, in beide afleveringen vind ik ruim mijn gading. Een van mijn lievelingspassages is het boek Job. Het gaat over de vrome man Job, zeg maar een geslaagd zakenman, hierbij gezegend met een kroostrijk gezin, die getroffen wordt door een ernstige ziekte. Zo erg dat hij met een potscherf zijn jeukende zweren dient te krabben. De Satan maakt hem wijs dat hij weer gezond zal worden als hij God verloochent. Maar brave Job plooit niet. Hij blijft de Here trouw, en wordt beloond. Hij mag 2 x 70 jaar leven en krijgt nog eens 10 zonen.

Mooi toch. En met een happy ending. Zoiets verzin je niet. Dat dit mooie verhaal in feite over het theologisch vraagstuk van theodicee handelt hiermee zal ik u niet lastig vallen. Dit is voor gevorderden. Ik ben ook begonnen met de Kinderbijbel. Een zeer voortreffelijk inleidend boek, vol verhaaltjes, ook handig voor jonge ouders om bij het slapengaan nog iets voor te lezen. Het moet niet altijd Neintje of Boemba zijn. En het is goed voor hun algemene ontwikkeling en ontluikendend religieus gevoel. Een van mijn andere favoriete story’s gaat over de heilige Stefanus. Hij was een van de eerste christenen. Misschien had hij een stuk in zijn kloten maar hij propageerde dat de Kerk los moest komen van het Jodendom als ze wilde realiseren wat Jezus echt bedoelde. Olala, dat was te veel gezegd. De goegemeente slikte dit niet en onze Stefanus werd gestenigd. Een praktijk die ze in die tijd graag toepasten, ter kastijding van goddeloze daden als godlastering, hoererij en het sprokkelen van hout op de sabbath. Zeg maar een vorm van snelrecht waar we misschien nog iets van kunnen opsteken.

Deze beknopte inleiding brengt ons naadloos bij de actualiteit. Ook nu zijn er bepaalde coryfeeën die zich geroepen voelen ons door boute uitspraken tot introspectieve reflectie te dwingen. Over Connerke die de Roma’s matraksgewijs op hun plaats wilde zetten zullen we het niet meer hebben. Deze zaak is geseponneerd en met de mantel der liefde toegedekt. Nee, ik heb het liever over bv. Bartje De Wever. Toen enkele minderbedeelde jeugdige crapulekes voor de fun een beetje met een ambulance gingen joy-rijden gaf onze populaire loebas volgend statement; “Huftergedrag…en het zijn allemaal jongeren van allochtone origine”. En onze voetbalist- kemphaan Kevin: “Als je niet goed genoeg bent, moet je beter je best doen.” Spreken ze de waarheid? Voer voor discussie. En de nu in zwang zijnde factchekers. In elk geval moeten ze beseffen dat’ le premier qui dit la vérité doit être exécuté’ zoals onze charmezanger Guy Béjart ooit zong.

Nochtans bestaat er een andere methode om risicoloos de waarheid te vertellen. We weten dat kinderen en zatlappen dit ongestraft mogen doen. Maar er bestaat ook een subtielere aanpak. Met wat humor, ook wel ironie genoemd. Of zelfs wat sarcasme.

Onlangs ontdekte ik dat in onze contreien op dit gebied een licht geniaal type actief is. Een zekere W.M.. Naar verluidt was hij vroeger een notoir en dynamisch voyageur gespecialiseerd in de betere exclusieve vrouwelijke lingerie. Nu runt hij een “blog” waarin hij ruig en ongewis het politieke reilen en zeilen in onze Groeningekouter bloot legt. Eerlijk, voor mij en ik denk velen, een openbaring. Ik kom namelijk uit een generatie die in ons Leiedeltastadje steeds maar twee politieke partijen heeft gekend. Met name de Gilde en de Middenstand. Kwam je uit een werkmansbroek dan ging je naar het College of den Athenee, was je bij de Chiro en dronk je later je pinten in de Gilde. Was je daarentegen een telg uit een meer gefortuneerd nest, inzonderheid uit de commerce- middens, trok je naar het Sint Jozef, was je lid van de Scouts, en frequenteerde je de Middenstand. Populair was ook het “gildefritten en middenstand skitten”, een geliefde bezigheid van sommige politieke opportunisten. Je had uiteraard ook wat sossen en liberalen. Maar dat was slechts wat behangpapier dat samenhokte in marginale etablissementen als het Textielhuis en de Patria. Quantité négligable.

Nu is er blijkbaar in de politieke arena heel wat veranderd. Na de staatsgreep van 6 jaar geleden, een duistere bladzijde gespekt met subordinatie, bedriegelijke voorakkoorden en politiek overspel, kennen we nu een bont allegaartje. Nieuwe clans zijn opgedoken. We spreken nu over bv.over het team burgemeester, het nationalistisch belang, de Vooruit en het Gezond Verstand, ja man, je wordt er tureluurs van. Gelukkig is er de blog van voornoemde W.M. om ons wegwijs te maken. Dank zij zijn talrijke diepte-interviews waarbij hij scabreuze onderwerpen als dubieuze geldelijke transacties, listig bedrog, valse verklaringen en zelfs amoureuze intriges niet schuwt, krijgen we een goed inzicht in wie onze gezagsdragers werkelijk zijn en wat hun drijft. Jambers verbleekt er bij. Daarenboven hanteert hij een weliswaar scherpe maar vooral een stilistisch verantwoorde en voor iedereen toegankelijke pen. Echt, niet alleen informatief een waar godsgeschenk maar daarenboven steeds een garantie op een wijle puur leesgenot. Ik kan het iedereen maar aanraden.

Eenmaal had ik het genoegen dit icoon live te mogen ontmoeten. Het was in een van de betere horecazaken die onze stad rijk is. Als de reïncarnatie van Russische tsaar en/of een Pruisische generaal zat hij fier rechtop aan een tafeltje, omringd door enkele bejaarde dames. Te zien aan hun juwelen- en klederdracht duidelijk exemplaren van de betere klasse. Ze keken hem bewonderend aan en waren blijkbaar licht extatisch verrukt door de wijsheden die hij debiteerde. Ik overwon mijn schroom en vroeg hem vriendelijk of hij “een minuutje had”. “Zeker jonge man,” sprak hij en nam gezwind bij mij plaats. Het werd een boeiend gesprek. Ik vroeg hem vooreerst of de spitsvondige benaming van zijn site afgeleid was van zijn vroeger beroepsverleden.“ Nee hoor,” antwoordde hij “Ik beken eerlijk dat ik op seksueel gebied nogal wat voyeuristische neigingen heb. Een jarretel is bij de dames een intimistisch attribuut die de onder- en bovenliggende waarheid wat afschermt. Maar die ontbloot ik graag. En ga steeds tot aan het gaatje. Het is niet meer dan een toepasselijke metafoor”. Dat was klaar en verhelderend. Op mijn vraag of hij nooit bang was dat zijn harde aanpak van de politiekers en hun entourage ooit tot represailles zouden kunnen leiden, zei hij lachend “dat het allemaal maar tandeloze belhameltjes waren die het klauwen al lang verleerd hadden. En dat ” eentje ervan hem ooit een luis in zijn pels had genoemd, iets waarvan die snoodaard gezien zijn huidige belabberde toestand nog steeds spijt van heeft. Ietwat gedurfd zei ik vervolgens dat sommige malafide kwatongen hem ‘een rechts imago’ toedichtten. Met pretoogjes vertelde hij dat dit “slechts een goed bestudeerde misleidende pose was en “dat hij nog steeds een schalkse linkse jongen is, trouw adept van Mao ook”, en dat hij “net als de grote roerganger slechts één doel had, met name de volksverheffing van de plaatselijke bevolking”. Er volgden nog enkele smeuïge anekdoten over figuren als een machiavellistische Q., een lange Peter, een schepen velo, een neukwillige Wout , een koekoekskind genaamd Thomas , allemaal sujetten die mij vaag bekend waren, maar voor verdere details verwijs ik graag naar zijn blog. Na wat gegoechel met “Jarretel en Kortrijk” komt u na enkele omwegen via enkele bedenkelijke sites zeker bij het juiste adres terecht. Inmiddels had onze goeroe zich terug bij zijn schare bewonderaarsters vervoegd waar hij onmiddellijk wederom liefdevol in de armen werd genomen.

Nog nagenietend besteld ik mij een lekker biertje. Een Sint-Stefanus Blanche. Van een brouwerij in Ertvelde, de stad van Eddy Wally. Ik kijk al verlekkerd uit naar zijn volgende bijdragen. Hem stenigen zou doodzonde zijn.

Christian Raes

Een schitterende dag.

Zaterdag 14 september, het is een schitterende late-zomerdag, ideaal voor de inwijding van alweer een nieuw plein ter stede. Het is nog vroeg in de namiddag en ik begeef mij naar het in te wijden plein, zijnde de verlaagde Leieboorden aan de Dolfijn- en Kasteelkaai. Het is nog koffietijd en ik zet mij op één van de nieuwe bankjes met een koffie van bij Prista. De eerste bekenden die de revue passeren zijn Wantje Piezjamma en Luu’ie Parket, een bijna onafscheidelijk duo drinkebroers dat zich meestal rustig en stil in het uitgaansleven voortbeweegt. Ze zijn in gezelschap van een Amerikaans echtpaar dat werkelijk álle cliché’s van “de Amerikaanse toerist” in zich draagt. De mannelijke helft van het echtpaar is al flink in de wind want hij wilde kost wat kost het “typical beer of the region” proeven, en dus hebben Wantje en Luu’ie hem “den Omer” leren kennen. Onnodig om er bij te vertellen dat zijn vrouw alle moeite heeft om hem overeind te houden. Hij lalt en brabbelt er op los en in de schier oneindige woordenvloed hoor ik termen als “great”, “marvelous”, “splendid”, “fenomenal” en nog vele andere superlatieven. Wantje en Luu’ie menen echter steeds de woorden “Just, give us another beer!” te herkennen en willigen zijn wensen met veel plezier in. Ze verdwijnen in de inmiddels flink aangegroeide massa, waarschijnlijk tot aan het volgende “kapelleke”. Ik kom in gesprek met onze burgemeesterinne (nou ja ex- maar geen kniesoor die het merkt) en die weet mij te vertellen dat ons aller Axel, in de volksmond “Schepen Velo”, voor een spectaculaire verschijning zou zorgen. Haar woorden waren nog niet koud of daar horen wij in de verte het geluid van toeters en bellen dat aanzwelt, en ja hoor, daar is ie dan, Schepen Velo in volle ornaat. Gehuld in ‘combat shoes’, afgesleten jeansbroek, wit T-shirt, een jeansvestje met nagels met op de rug het embleem van “the K-town Bicycle Raiders”, leren handschoenen met nagels en op het hoofd een fietshelm in de vorm van een Duitse soldatenhelm, gezeten op zijn nieuwste speeltje, een enorme fiets die zomaar uit een Mad-Maxfilm geplukt lijkt. Na enkele rondjes heen en weer langs de Leieboorden verdwijnt hij onder luid applaus richting Broeltorens. We zullen hem niet meer zien deze avond, net als de Grote Q en Wantje en Luu’ie, ze verdwijnen allen in het Bos van Wallèrs…

Adelbert, nachtburgemeester

.
.
.
.
.
.
.
.
Gezien de polemiek die in bepaalde media wordt gevoerd zag kandidaat-burgemeester Wouter Vermeersch (Vlaams Belang) zich genoodzaakt om te reageren in bijgevoegde open brief, gericht aan alle inwoners van Kortrijk en deelgemeenten. De man wordt gespeeld, niet de bal. Het moet opnieuw over de inhoud gaan.

OPEN BRIEF VAN WOUTER VERMEERSCH AAN DE KORTRIJKZANEN

Beste inwoners van Kortrijk en deelgemeenten,

Net zoals bij de verkiezingen van 2018 moet ik vaststellen dat Vincent Van Quickenborne (Team Burgemeester – Open VLD) en journalist Peter Lanssens (HLN) bezig zijn met karaktermoord te plegen op mij en het Vlaams Belang.

Lanssens, was onder meer aanwezig op het plasincident-feest, is een intimus van Van Quickenborne en kan zich bezwaarlijk onafhankelijk journalist noemen. Zo verschenen recent artikelen in Het Laatste Nieuws (en alleen in Het Laatste Nieuws) met misleidende titels en georkestreerde inhoud : “Wat een duiventil, de maskers vallen af”: “Van Quickenborne en Vermeersch in de clinch” (HLN, Peter Lanssens, 10 sept. ’24) “Eigen volk eerst is bij u Eigen ik eerst” geworden (HLN, Peter Lanssens, 11 sept. ’24).

Ik pik dit niet langer! In Kortrijk is, onder leiding van Team Burgemeester – Open VLD en op aansturen van Van Quickenborne, een cultuur ontstaan waarbij verkozenen van het Vlaams Belang vrijuit kunnen worden belaagd en uitgescholden voor het vuil van de straat. In de Kortrijkse gemeenteraad werden door de meerderheid van liberalen, N-VA en socialisten scheldwoorden geroepen als ‘fascisten’, ‘kemels’, ‘smeerlappen’ en ‘arrogante bitch’ aan het adres van verkozenen van Vlaams Belang. In 2023 werd ook waarnemend burgemeester Ruth Vandenberghe (Team Burgemeester – Open Vld) op de vingers getikt door de West – Vlaamse gouverneur nadat ze mij uitschold voor ‘sukkelaar’, simpelweg omdat ik mijn werk deed als politieraadslid. Haar partner, schepen Wout Maddens (Team Burgemeester – Open Vld), waagde het zelfs om, in publieke zitting, de snor en bles van Adolf Hitler uit te beelden richting onze fractie.

Wij tolereren dit niet langer! Wij roepen alle politici in Kortrijk op om het, tot aan de verkiezingen en erna, over de inhoud te hebben. Vlaams Belang heeft in Kortrijk een volwaardig programma van ruim 80 pagina’s neergelegd met concrete en haalbare voorstellen om Kortrijk opnieuw leefbaar te maken. Laat ons het daar over hebben. In de komende dagen willen wij zo veel mogelijk inwoners van Kortrijk en al onze deelgemeenten overtuigen om zéker te gaan stemmen om zo, samen met ons, eindelijk verandering te brengen zodat we weer veilig over straat kunnen, ons thuis voelen in eigen buurt én het autopestbeleid een halt kunnen toeroepen!

Met vriendelijke en constructieve groeten,

Wouter Vermeersch,
Kandidaat-Burgemeester Kortrijk

Beste Kortrijkzanen,

Mag ik mij voorstellen ? Ik ben 57 jaar en woonachtig in Heule. Ik ben een man van vele eigenschappen en petites histoires, vol talenten en passies. Ik heb een lange geschiedenis. Als gedreven ondernemer, muzikant, entertainer, zanger, causeur, vader van twee dochters en een pluszoon, en een toegewijde zorgpartner, heb ik altijd een leven geleid in dienst van anderen. Ik ben een sociaal dier, een mens vol goedheid en van goede wil. Het scheelde niet veel of ik werd pastoor. Maar het liep anders. Samen met mijn echtgenote runde ik Café Den Buro in Heule, een plek waar mensen samenkwamen en verbondenheid voelden. Verbinding is mijn grote dada! Na het zware herseninfarct van mijn vrouw in november 2020 en de uitdagingen van de coronacrisis, bleef ik het café met liefde beheren tot juni 2023, toen ik door de moeilijke combinatie van meerdere activiteiten met pijn in het hart besloot om het café over te laten.

Naast mijn ondernemerschap ben ik een gepassioneerde muzikant en mooiprater. Ik trad jarenlang op als zanger met The Crowd, een Classic Rock Coverband, en sinds 2021 ben ik de zanger van B-FLOYD, een Pink Floyd Tributeband. In 2024 richtte ik mijn eigen band HEAVIER op, waarin ik mijn liefde voor power rock tot leven breng.

Mijn politieke overtuigingen zijn diepgeworteld in mijn persoonlijke ervaringen en mijn sterke sociale betrokkenheid. Diep van binnen voel ik mij een goed mens met het hart op de juiste plaats. Verder ben ik een groot voorstander van meer rechtstreekse democratie en pleit ik voor mobiliteitsplannen die aansluiten bij de realiteit, ondersteund door grondige analyses. Geïnspireerd door mijn eigen afkomst, ik ben van kleine komaf, ben ik van mening dat werkloosheid beperkt moet worden in de tijd, dat er wachttijden moeten zijn voor immigranten en andere bruinmannen die alleen toegang krijgen tot sociale voordelen na een actieve bijdrage, en dat er striktere controles en sancties moeten komen voor sloebers die misbruik maken van het systeem. Tegelijkertijd wil ik langdurig zieken en invaliden nog beter ondersteunen, om te zorgen dat niemand achterblijft.

Ik ben ook een uitgesproken tegenstander van particratie. Ik geloof dat de macht bij de mensen moet liggen en niet bij de partij, en ik pleit daarom voor het afschaffen van de stemplicht ten gunste van stemadvies. Ik vind dat politici constructief moeten zijn, het algemeen belang altijd voorop moeten stellen en integer moeten handelen volgens het principe: “Doe wat je zegt en zeg wat je doet.” Iets wat Quickie mist.

Ik pleit voor samenwerking met àlle partijen, ook met Vlaams Belang. Wie weet geraken we zo aan een meerderheid. Vermeersch is een toffe pee met wie ik het wel zie zitten. Een schepenpostje van cultuur zou mij goed liggen. Met mijn combinatie van levenservaring, passie voor muziek, en een enorm gevoel voor rechtvaardigheid, breng ik een authentieke en krachtige stem naar Gezond Verstand Kortrijk. Ik ben er zeker van verkozen te geraken.
Tot 13 oktober !

Claude Delatter
ex-kroegdrijver
Gezond Verstand

Treurnis overal.

CD&V verdwijnt uit het electorale spectrum van Kortrijk.
Werd van de hand gedaan zoals in de “Gewijde Geschiedenis”-boeken
voor nog geen dertig zilverlingen aan een partij, die zelfs
te beschaamd is om onder haar partijnaam naar de kiezer te
gaan. Wat nog erger is, de cd&v zal geen begrafenisdienst
organiseren. Ze raken volgens een terugkerende cd&v-dynastie
in Kortrijk, er niet over eens of het een christelijke of een
islamitische dienst moet zijn. Dit laatste is op aandringen van de
partijvoorzitter, die de particratie toepast als de sharia. Moraal
van het verhaal , ook hier wordt de ARCO-oplossing toegepast:
”NU, DAN en NOOIT.” De burger kan enkel zijn medeleven
betuigen in het stemhokje op 13 oktober aanstaande.
Of is het AMEN & UIT?

Een treurwilg

Als je het verdient, belasten ze het

Als je het uitgeeft, belasten ze het

Als je het bespaart, belasten ze het

Als je erin investeert, belasten ze het

Als je het bouwt, belasten ze het

Als je het verkoopt, belasten ze het

Als je erin woont, belasten ze het

Als je ermee rijdt, belasten ze het

Als je het opeet, belasten ze het

Als je het uitdrinkt, belasten ze het

Als je het weggeeft, belasten ze het

Als je sterft, belasten ze het

En tenslotte verspillen ze het.

Vincent Lagae
Gezond Verstand

Hoe het allemaal begon?

12 jaar geleden verkozen, meteen fractieleider, de weg zoeken met de nodige gidsen, merci daarvoor aan alle gemeenteraadsleden van 2012 en 2018.

Sinds 2018 werk ik zeer vlot en nauw samen met schepentjes Bertje Herrewyn, Wout Maddens en Axel Weydts, alias schepen velo,  als voorzitter van de raadscommissie, waar we een beetje atypisch met oppositie en meerderheid, voluit kunnen discussiëren over ruimtelijke ordening en mobiliteit. Vandaar mijn bijzondere interesse voor wonen, stadsontwikkeling en de aanpak van moeilijke buurten. Een oplossing?

Vanaf 2012 was ik lid van het Stedelijk ontwikkelingsbedrijf (het SOK). De Stad kreeg moeilijke panden en buurten in handen en kon zo wegen op het stadsbeeld en de mix van wonen, werken en leven. De Zwevegemsestraat is daar een mooi voorbeeld van.

Ik heb heimwee naar een SOK, dat de nodige snelheid en veel impact had. Die werking moet terugkomen om van Kortrijk een nog leefbaardere en aangenamere stad te maken.

Hannelore Vanhoenacker